Aşkolsun diyemedik

Açık kalan bir mikrofondan sesleri bizim cin gibi gazetecilerimizin dikkati ile hepimizin bilgisine sunulmuştu. Şöyle fısıldaşıyorlardı;

-Bürokrat : yeni YÖK başkanının havası değişmiş. Gayet güzel sözler söylüyor?
-Bakan Unakıtan: isterse söylemesin...

Ertesi gün yanyana görüyoruz YÖK başkanı ve Maliye Bakanımızı...Bekliyorum ki şöyle dimdik dursun, tamam efendim, siz haklısınız efendim diye yanıbaşında sessiz başı önünde durmasın, ya da versin istifasını göstersin tavrını, hepimize "aşkolsun" dedirsin.

Öyle yıkma kendini
öyle mahsun öyle garip...
nerede olursan ol
içerde, dışarda, derste, sırada,
yürü üstüne üstüne
tükür yüzüne celladın
fırsatcının, fesatcının, hayinin...
dayan kitap ile
dayan iş ile
tırnak ile, diş ile
umut ile, sevda ile, düş ile.
dayan rüsva etme beni.

Ahmet Arif
Bu şiirdeki gibi olmalı insan diyorum başka bir şey demiyorum.

Patlama sonrası bir belediye başkanı eline almış belgeleri sunuyor medyaya " biz, diyor görevimizi yapmış fi tarihinde kapatmışız uyarı göndermişiz, görevimizi yapmışız ama onlar düzeltmemişler deyip topu başka yerlere atıyor. Öyle pişkince söylüyor ki yüzünde sadece kendi makamı ile ilgili endişesiniz seziyoruz.
İçimiz parçalalıyor, yüreklerimiz yanıyor.
Belki de yine bir kriz masası oluşturulur, e artık kriz masası ne yapar ne eder o da bilinmez ama...
Bir kaç gün sonra molozlar toplanır, camlar takılır, boya badana derken yeni bir patlamaya yeni bir kaçak ruhsatsız binadan çıkacak ya yangın ya patlama sonrası masum canlar yine gidecek sadece evine ekmek götürmek için yeni kurbanlar ruhsatsız binalar da çalışmaya devam edecek.

Ne çok söylenecek söz var aslında, aç seyret fazla söze ne hacet. Bir torba erzağa, bir kaç kuruşa, kapaksız tencerelerle kandırıp, seçim sonrası sonucun belli olmasından sonra gidip kapaklarını alarak gönül rahatlığı içinde uyuyan insanıma ne diyebilirim...Sadece iyi akşamlar, geçmiş olsun diyebilirim.
Vah gidene vah kalana...