Aslında o da vazgeçemez...

Ne güzeldir sevmek

Sevmeyi bildikten sonra...

Hani birine tutulup kalırsın ya...

Gözünde, aklında, hayalinde

Her şeyde o...

Seni meşgul eden düşler bitmek bilmez.

Bir yanın hep onu ister.

Söküp atamazsın o yanını...

Kendini ulaşılmaz kılar sevgili

Çabalarını görmezden gelir

Oturur bir kenara usulca ağlarsın

İçin için...

Değmediğini anlarsın

Bunu bile bile yine de

Dur durak bilmezsin

Bir şeyler yapmak istersin fazlasıyla

Sen yaklaştıkça, o uzaklaşır

Seni sevmediğini düşünürsün

Önce ağzına geleni söyler

Sonra onca yaptıklarına karşı

Dönüp bakmazsın bile arkana

Çok istersin eskisi gibi olmasını,

Ama sinirinden uzak durmaya çalışırsın

Ondan soğudunu sanırsın

Çünkü soğumak için nedenler ararsın

Unutabilmek için...

Halbuki nedeni vardır sevgilinin

Acı çektirmek istemez

Bilerek uzak durur senden

Ondan soğumanı bekler

Kim bilebilir ki sevgilinin düşüncelerini?

Kim bilebilir ki bunları niçin yaptığını?

Aslında o da vazgeçemez...

Sen ölürsün,

O iki kere ölür...!