Ayaktaysak hala ne mutlu bizlere...

Doğar doğmaz çektik tüm çileleri
Sırtımızda oluştu hayatın kamburu
Ne merhamet etti nede acıdı bizlere
Kader denilen o gerçeğe kurban gittik

Ne yollar aştı tek başına yürekler
Ne cefalar çekti hayatın ellerinde
Yılsada yıkılmadan devam etti yeniden
Kurşunada dizilse ölmez asıl duygular

Vatan uğruna ölmedikmi sahi
Sağolsun denmedi halk kalsın baki
Ne kanlar aktı su yerine topraklarda
Şehidimin kanı yerde kalırmı peki

Kadınım değilmiydi cefayı çeken
Anne olup her türlü fedakarlığı veren
Yıllar ona acımayıp yaşlandırsada bedenini
Ruhu hep kalırdı daima çocuksu ve şen

Olmadık aşklara kapılmadıkmı
Hayallerden hayallere koşmadıkmı
Tek yaşayan umutlarımız olmadımı
Ayaktaysak hala ne mutlu bizlere

Dost diye sığındığımız bir takım yüreklerden
Darbeyi yiyince sinmedikmi köşemize
Durup düşünme zamanımız olmadımı böylelikle
Görmedikmi gerçeklere açınca gözlerimizi yeniden

Şiir-Edibe Toğaç