Aylardan aralık, günlerden tanışma

Yine aylardan Aralık, günlerden tanışma…

Sevgilim…

Her zamanki günlerden daha az ara beni bugün.

Akşam olunca yahut sabah uyanınca seni yanımda bulacakmışım gibi olsun her şey…

Ne olur yüz bulmasın ayrılık… Daha demincek tanışmışız gibi bırak pırpır etsin yürek. Avuçlarını ısıtabilme hayali sarsın tenimi… Sonra ardından dökülsün o dudak ıslaklığın…

Sevgilim…

Yine aylardan Aralık, günlerden tanışma…

Bırak soluğunu soluğumun yanına hiç ayırma ayrılsa da bedenlerimiz, hayat bizi atsa da ayrı kıyılara;

Sakın!

Dışarda soğuk bakan havanın, camlarımızda bıraktığı gözyaşlarına her zamankilerden daha güçlü çizelim, işaret parmağımızla adımızın baş harflerini o kalplerin içine…

Sevgilim…

Tenim sana uzak olabilir,

Ellerim…

Gözlerim…

Hatta bedenim de gitmiş olabilir…

Ama ben inatla daha dik bakarım hayata, sen o ses tonuyla usulca aşkı bırakınca koynuma…

İyi ki doğduk…

Sevgilim,

İyi ki…den sonra gelecek her cümle ne güzel anlatır bizi