Ayrıntılar

NOT: Uzun bir aradan sonra Ütopya 36. sayısı ile yine yeni yeniden okuyucularıyla buluştu. Ve MB ile de paylaşmak istedim sevincimi. Bu yazım 36. sayıya ait bir yazımdır...

... 

*Birisiyle fısıltı ile konuşun, konuştuğunuz kişi de fısıltılı ile cevap verecektir. 

Eşimin BABA KORKUSU teorisi: Bebeklere 7, 8 aylıkken yaptırdığımız “Seni babaya bir bir söyleyeceğim” hareketindenmiş haberiniz ola.

Kardeşim benden 11 yaş küçük, annemler onu hiç kıskanmadığımı söyler, oysaki ben; ONUN 13 yaşından öncesine ait onunla oyun oynadığım, ilgilendiğim, tek bir kareyi bile hatırlamıyorum, varlığını kabul edememiş olmalıyım, kıskançlıktan olsa gerek…

Evlendirme programında; “Yandan Halimem yandan seviyom seni candan, sen de seviyosan beni boşan gel kocandan” şarkısının çalması… İronik!

Romantik Erkek; karısı özene bezene, tüm püf noktaları kulanarak, leziz bir kuru fasulye yemeği yaptıktan sonra, “yemek yapmak sanattır” diye düşünürken, bir ellerine sağlık bile demeden tabağı silip süpüren erkek değildir. “YEMEK YEMEK SANATTIR” diye ekleyen erkek hiç değildir. 

(Y)emeğe saygı! 

Romantik Erkek; belgesel izleyen karısı, anne zebra ölünce, hüngür hüngür ağlarken; ona katıla katıla gülüp: 

-Doğanın kanunu böyle hayatım, güçlü güçsüzü yer, birazdan aslanlar parçalaya parçalaya yiyecekler onu, diyen erkek değildir. 

-Kalanları da akbabalar tüketecek, diye ekleyen erkek hiç değildir. 

VAHİM DURUM

Yaptığınız bir espriye karşınızdaki kişi gülmez ve üstüne üstlükte “anladım aslında” edası ile sizin yaptığınız espriyi ciddi ciddi size anlatıyorsa; durumunuz çok vahim demektir, bir daha espri yapmayın. 

Hiç değilse aynı kişiye. 

Anneme;

”Yeri değişmiş duvar saati gibisin; varlığını bilip de boşluğuna alışmaya çalışmak… Zor iş!” dedim anneme, bir ay yanımda kalıp da Ankara’ ya döndükten sonra.

Anneme;

”Yaptığın koca bir tencere aşureden her gün sadece bir kase yiyorum, her yediğimde seni yanımdaymışsın gibi hissediyorum, son bir kase kaldı haberin olsun, sen yeniden gelene kadar yemiyorum”.

2 Ay sonra

Anneme;

“Aşure bozuldu!”

Nostalji;

Mide bulantısı gibidir beyin bulantısı da; nasıl içimiz bulandığında midemiz kusarsa, beynimiz bulandığında da mantığımız kusar demişim sene 1996 aylardan Şubat… 

Facebook(2) veya Facebook(6)... Seviyorum bu görüntüleri. 

NOT. 2

Kadromuzdan çıkan isimler oldu hepsine buradan saygı ve selamlarımı gönderiyorum, gönül kardeşliklerine ve verdikleri emeklere teşekkürler.

Kadromuza yeni katılan isimler oldu; onlara da “aramıza hoş geldiniz, beraberliğimiz daim olsun” demek istiyorum.

İlkemiz; Türkçe’ yi doğru ve güzel kullanmaktır.

Amacımız; “Gerçekten de kaliteli dergiler var, yok değil, mesela ÜTOPYA” dedirtmektir okuyucularımıza.

Dileğimiz; ziyaretçilerin en az bir içeriği paylaşması ve okuyucularımızın yorumlara katılmasıdır.

Umudumuz; ileride basılı bir dergi olabilmektir.

Biz fakir bir dergiyiz, şimdilik hiç bir gelirimiz yok, buradaki tüm kadronun tüm işleri gönüllü olarak yapıyor olması bile bu dergide UMUT var demektir.

Desteklerinizi esirgemeyin :) 

Sevgi saygı kucak dolusu 

Lavinya Öz.