Az Biraz...

Canımı acıttın ama korktum mu? Hayır tatlım, bilmiyor musun sen beni?

Az biraz deli, belki kalpsiz belki kimine gore tam tersi... Ama asla korkusuz...

En guzel hayallerimi boyle kurdum ben, belki senle belki sensiz... Su hovarda gonlümün gittigi yere kadar.

Ben bu gece cok masum bir kalp gordum, vurdu gecti beni... Belki hicbirşey yapmadı, belki sadece benimle iki kadeh kaldırdı, belki sadece dertlerime ortak oldu bir kaç saat, belki sadece bana bakti ve baktıgında senin onca zaman gormedigin beni gordü, yaramı sevdi.

O bir kac saatı sevdim ben de! Belki de sadece o anda kalmayı, yaramı sevmesini, beni tutmasını, düstüğümde ne yapacagımı bilmesem de duydugum sacmasapan guveni sevdim ben de....
Bilmiyorum bu melodiyi, dinlemedim daha once hiç, kapanmadı acılan yaralarımı saran aşk, kapanmadı bu hikaye, hala ceketin omuzlarımda iken.
Hani ben kalpsizdim, hani cok baskıcıydım, hani cok düşünüyor ama içinden cıkamıyordum bu girdabın...
Ben bu girdabı seviyorum bebegim, yaradan da derin cekmiş beni içine, vurmusum dibine ve sürüyorum keyfini sonuna kadar bu duygunun.
Ya gel beraber tutalım su melodinin ucundan ya da donelim sırtımızı kacalım zaten uykusuz içine ettiğimin gecelerinden.

Biliyorum az biraz depresifism, hatta kabul ediyorum iki duble içince bayagı biraz intahardan az once moduna geciyorum kolayca... Ama korkma tatlım, artık ogrendim eğriyi dogruyu, ayırt etmeyi ögrendi pasa pasa su saf kalbim kim durüst kim O.Ç.. Ve ben Zeynep, bugun ant içiyorum bu sevgi cocuklarının ecdanını öpmeye...