Azad

Kara gecelerin yırtık entarisidir sabahlarım
Salındıkça yıldızlar,
Yırtıklardan bacakları görünür hayatın.

Bu yüzdendir, çıplak geçti en güzel çağlarım
İçli türküler dinlerim sabahları
Akşamları ağlarım…

Zembereği çalınmış zamanın,
Bir gözü çizilmemiş portresiyim.
Elimde telleri kopmuş bir keman
Dağlara yazılmış bestelerim var

Dağlar …
Eteklerinde ön dişi olmayan çocuklar
Saçlarını eğri kesmiş anneleri
Şekerleri kana düşmüş
Gözleri bana küsmüş
Çekik çocuklar…

Hep kavgada gökyüzüm
Güneş Ay’a sitemde
Ay yıldızlar içinde kalabalık,
Güneşim yapayalnız
Ay seslenir her gece pencereme
“ Ey adını benden alan kız!
Güneş yıldızları yaktı
Geceler ondan ışıksız”

Vapurlar yüzer gözbebeklerimde
Yolcuları çalınmış
Batmasınlar diye hep çağlarım
Böyle dalgalı geçer gözlerimde günler
Sabahları içli türküler dinler
Akşamları ağlarım…

Çamur yağdı gökyüzünden
Kara uçar kanatlarım…

Her yanı tutulmuş yerküremin
Çöplükler kedilerin,
Topraklar ölülerin
En güzel köşeler delilerin
Bana annemin cepleri kaldı
Onu da gurbet aldı…

Öyle bir direğim ki kent meydanında
Yapayalnız her yanım
Hadi ölenler görünmüyor
Ama hani benim sağlarım?
Bir direk gibi dik ve yalnız
Adını Ay’dan almış küçük kız…

Attığım her denizden boş çıkıyor ağlarım
İşte bu yüzden ben
Sabahları içli türküler dinler
Akşamları ağlarım

...ENGİNDENİZ...