Aziz Mahmud Hüdayi Hazretlerinin abdest suyunu hangi Padişah dökmüş?

Mucize yaşamın kendisi değil midir?

Bazen öyle mucizeler olur ki farkedemeyiz.

Bize o anda mucize değilmiş gibi gelir, sonrasında şaşkına döneriz. Bunun için iyi değerlendirme yapmak gerekli elbette. İyi düşünmek de lazım! Nedir iyi düşünmek? Üzerinde durmak, irdelemek, anlamak için çaba sarf etmek.

Bir an bir kıvılcım parlar,’işte budur’ deriz. Bazen de birileri anlatınca’ya evet, gerçekten öyleydi farkedemedim’le kalırız.

Mucize yaşamın kendisi değil midir?

Doğum mucizelerin büyüğü, ana sütü inanılması çok zor mucizelerden sadece biri!

İnsanlar, hayvanlar ve tüm canlılar mucize deği lmidir?

Nefes almak bile başlı başına bir mucizedir bana göre. Birgünde kaç kez soluklanıyoruz? Bir an nefes almakta zorlandığımızda kıyametleri kendi çapımızda koparmıyor muyuz? ‘Aman Allah’ım nefes alamıyorum’

Yaşanmışlıklardaki mucizeleri saymak zor, imkânsız! Sayfalara sığmaz.

Sevgi mucize değil midir?

Ya aşka ne demeli?

Mucizelerin büyüğüdür her türlü aşk! Aşk olmasa ne yapardık?

Hazreti Mevlana:

“Hakk'm esrarını anlamaya, onun sanatı ve kudreti karşısında hayran olmaya, coşmaya ne canda, ne gönülde takat vardır. Canın ve gönlün anlayamadığı bu sırları kime söyleyeyim? Dünyada bu hakikatleri anlayacak kabiliyette bir tek kulak yoktur.”

Görebildiğimizi, göremediğimiz bir kısa anlatıyı aktarmaya çalışacağım.

Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri çok önemli bir zatı muhterem.

Üsküdar’daki türbesinde ziyaret etmiş, dualar okumuştum.

Onun hakkında kitaplar yazılmış, onunla ilgili anlatılar kulaktan kulağa bugünlere kadar gelmiş.

Aziz Mahmud Hüdayi hazretleri Osmanlı Dönemi velilerindenmiş,

Sekiz padişah devrini yaşamış,

Peygamber Efendimizin soyundan geliyormuş.

Saraya sıkça gider Padişahlarla sohbetler edermiş.

Sultan I. Ahmet Hanla yine böyle bir sohbet sırasında abdestini tazalemek istemiş. İbrikle leğen getirmişler. Padişah hocasına o kadar çok hürmet ediyormuşki ibriği hemen eline almış ve suyu dökmeye başlamış. Aziz Muhmud Hüdayi Hazretleri de abdestini padişahın döktüğü su ile almaya başlamış.

Padişahın annesi de kafes arkasında havlu hazırlamış.

Valide sultan bu olaydan çok da memnun olmasa gerekir ki içinden:

“Azîz Mahmûd Hüdâyî'nin bir kerâmetini görseydim”

Diye düşünmüş. 

Valide Sultan düşündüklerinin Aziz Muhmut Hüdayi Hazretlerinin anlayacağını, duyacağını, hissedeceğini bilememiş tabi…

Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri bunun üzerine:

“Hayret! Bâzıları bizim kerâmetimizi görmek isterler, Sultan elimize su döküyor, muhterem vâlidelerinin havlu hazırlıyor bundan daha büyük kerâmet mi olur?”

Valide Sultan’ın gördükleri, yaşadıkları gerçekten mucize değil midir?

Koskoca Padişah bir din adamının eline su döküyor!

Mucizeler böyle bir şeydir.

Mucize olarak düşünmediklerimizin altında ne inanılmazlar var.

Sadece pencereyi açıp gökyüzüne bakmak, bahçedeki ağaçları izlemek, bir kelebeği görmek, hareket edenleri izlerken düşünmek!

Herşey mucize…

Nazan Şara Şatana

Azîz Mahmûd Hüdâyî

Anadolu’da yetişen büyük Velîlerdenolup, Halvet’îyye SufiİslâmTarikât’nın bir alt sınıfına ait olan Bayram’îyyeTarikât’nın devamı niteliğinde bulunan Celvet’îyye (Celvetî)Tarikât’ının kurucusudur.

1541 (H.948) yılında Koçhisar'da doğdu.

Bursa’da Muhammed Üftâde'den feyz aldı.

1598 (H. 1007) de Üsküdar'da câmi ve dergâh yaptırdı.

1628 (H. 1038)'de vefât etti.

Kabri, İstanbul Üsküdar'da kendi dergâhı yanındaki türbesindedir.

Asıl ismi Mahmud'dur "Hüdâyî" ismi ve "Azîz" sıfatı kendisine sonradan verilmiştir.(vikipedi)

http://blog.radikal.com.tr/din/aziz-mahmud-hudayi-hazretleri