Baba'ma

Dört yıl doluyor neredeyse sen yola düşeli

Bu sabah hasır şapkalı bir amcanın arkasından

Yaklaştım yavaşça sen olmayacağını da bilerek

Umut çok garip bir duygu biliyor musun çok garip

Sanki yüzünü son kez öpüp koklayan ben değildim

Hatta sen giderken omuzlar üzerinde yüzün güneşe dönük

Ardın sıra gözyaşı döken de ben değildim

Unutuyor insan demek çok da isterdim

Yok yok bu unutmak değil bu umut etmek

Her şeye rağmen acaba umudumun gerçek olabileceği

Anlatılan mucizelerden birinin de beni bulacağı hissi

Sanki çevirip kafanı bakacaktın bana gülümseyip orada.