Baba Olmak İsteyen Anneler

İstiyorum valla!

Hamileliği hanım geçirsin, kilolarıyla o boğuşsun, bir yandan karnındaki bebeyi beslemeye çalışırken diğer yandan çok da fazla kilo almamaya özen göstersin istiyorum…

Armut pişip ağzıma düşsün, normal/sezeryan farketmez ameliyatı o geçirsin, doğum sonrası kucağımda hoop diye bebeyi bulayım istiyorum…

Kilo alma, verme bunun yanında çocuk emzirme derdim olmasın, hamilelik çatlakları, sarkıkları, dikitleri hanımımın problemi olsun istiyorum…

Lohusa demek ne demek sadece ansiklopeden (pardon i-pad’den) okuyayım, mümkünse de anlamını unutup oldukça hafife alayım istiyorum…

Gece bebenin üstü mü açılmış, karnı mı acıkmış, altını mı ıslatmış, ne olmuşsa olmuş anası ilgilensin, o ağlarken ben horul horul uyumaya devam edeyim istiyorum…

Mümkünse sabah da aynı durum devam etsin, çocukların altı ve kıyafetleri değiştirilip hem onların hem de benim kahvaltım hazırlandıktan, çay demlendikten uyanayım istiyorum…

“Olur hanım, olur, endişelenme” kafasında takılıp “geniş” olmak istiyorum…

Her doktor kontrolü öncesinde yüreğim ağzıma gelmesin, sütüm/pişirdiklerim çocuğu beslemiş mi beslememiş mi, kaç gram almış, neleri nasıl yedirmek gerekiyor gibi soruların cevapları beni ilgilendirmesin istiyorum…

Pedofili dedaktörü gibi gezinmeyeyim istiyorum…

“Yemezse yemesin, acıkınca yer nasılsa” diyen taraf olmak istiyorum.

Organik gıdalar, GDO, vitaminler, çocuk gelişimi, vb onular üzerine ihtisas yapmak durumunda kalmayayım istiyorum…

Çocukları havaya atıp tutarken aklım çıkmasın, inanılmaz riskli hareketleri yaptırırken kılım kıpırdamasın istiyorum…

Hanım evde çocuklarla kafayı yerken ben “mazeretim var, çalışıyorum” modunda tüm gün işte olayım, işten sonra da eve gelip çocukların en sevdikleri oyunları onlarla oynayarak hem “tüm zamanların en sevimli babası” Oscar’ını alayım, hem de deşarj olayım istiyorum…

Fazla mesailerim için evde, benim yerime çocuklarıma bahane bulacak birisi olsun istiyorum…

Fitili sokan, ateşi ölçen, iğneye/tahlile/kan vermeye götüren, ilaç veren, öksürük şurubu içiren, otribebe kullanan, yemek yedirmeye çalışan taraf ben olmayacağımdan, çocuklarım tarafından daha çok benim sevileceğim direkt garanti edilsin, olay kafadan bitsin istiyorum…

Evi derleyip toparlayan, yemekleri pişiren, çocukların her türlü bakımını üstlenen tek bir kişi olsun, ama onunla da çocuk üzerinde eşit haklarımız olsun istiyorum.

Hem kendini hem çocukları hazırlayıp benim de arkamı toplayarak unuttuğum güneş gözlüğüm/ev-araba anahtarı/cep telefonunu getirecek biri bulunsun, evden çıkarken kan ter içinde kalan kişi değil, kapıda kılı kıpırdamadan söylenen kişi olmak istiyorum.

Sabrını yitirebilen taraf olmak, hanım en ufak bir arıza çıkarttığında ise çocuktan yana olup onu iyice zıvanadan çıkartmak istiyorum.

Evde çocuklarımızın yetiştirilmesi ile ilgili seminerlere giden, kitaplar okuyan biri olsun, mümkünse bunları da bana özet geçiversin istiyorum.

Hasta olma hakkım olsun istiyorum…

Duşa/tuvalete yalnız girebileyim, mümkünse içeride kalış süremin hesabı yapılmasın, tuvalette neden uzun kaldığımla ilgili detaylı bilgi vermek zorunda kalmayayım istiyorum…

Emzikmiş, bezmiş, bırakmış/bırakmamış benim derdim olmasın istiyorum…

Arkadaşlarımla kırk yılda bir değil, sık sık felekten günler çalma hakkım saklı olsun istiyorum…

Çocuklar için her türlü alışverişi evdeki diğer kişi (?) yapsın, ben yaptığımda da listedekilerden birkaçını unutma lüksüm bulunsun istiyorum.

Mesela: “Sulukları bulabilir misin?” diye sorulduğunda o sulukları bulamama, hatta bulamadığımı tam kapıdan çıkarken söyleme hakkım olsun istiyorum.

Bez değiştirmeden sorumlu bakan olmak istemiyorum.

Çocukların sümüğü aksa suçlu olarak parmakla gösterilecek biri halihazırda bulunsun istiyorum.

Geceleri ben horlarken biri çamaşırları/bulaşıkları yıkasın, ortalığı toparlayıp mümkünse ertesi günün yemeğini de hazır ediversin istiyorum…

İstiyorum da istiyorum… Çok şey mi istiyorum?

http://umutsuziskadini.com/

https://twitter.com/#!/UmutsuzIsKadini

http://instagram.com/umutsuziskadini