Babaannenin salçalı ekmeği

Oyuncaklarımız

Bebeklerimiz vardı, hazır olda duran, üzerine annemin terzi olması nedeniyle artan kumaşlardan etekler bluzlar kesip, onları toplu iğne ile bebeğin gövdesine acımasızca saplayarak süslediğimiz...

Pazarlarda tahtadan el yapımı beşikler olurdu hele birde ondan varsaaa değme keyfimize yastıklar yataklar yorganlar diker, ninniler söyleyerek uyuturduk. Kız kardeşim bir kez ev işlerini serip bebeğine akşama kadar oturup harika bir takım örmüş, sonrada işten gelen ablamız tarafından büyük bir tepki görerek cezalandırılmıştı.

Misketlerimiz vardı rengarenk, bazıları çok özeldi onlara sanırım başlık denirdi. Elimizde bir torba, gazoz kapaklarını toplar onları yan yana dizip, uzaklardan taşla isabet ettirmeye çalışırdık..

Hem bizim annelerimiz hep evlerinde otururdu, annelerimizi doyasıya görürdük... bizler büyüdük sonrasında işe girdik. Tek kişinin maaşı ile çark dönmüyordu bir türlü. Bir şey isteyince çocuklarımıza...

"Çocuğum dur aybaşı gelsin paramız olsun alacağız "derdik...umutla kabullenirlerdi önceleri kabul etseler de sonra bu söz onlara inandırıcı gelmemeye başladı...sabahın köründe bakın fark edersiniz....kucakta çocuk varsa bilin ki oda mesaiye başlamış kocaman birde torba vardır içinde bezleri, giysileri, mamaları yada uyuyordur kucakta, örter kapatırsınız sımsıkı...

Yada kreşe taşınır, anaokuluna giderler anneleri bir yanda, babaları bir yanda, onlar bir yanda.

Bizim sponsor babaannemiz (oğlumun tahsili ile ilgili tüm masraflara desteği için ona bu adı verdim di.) , dedemiz ve ninemiz tam üç çocuğa birden baktılar

Akşam olunca koştura koştura alırdık onları, sonraları kelebeğimin kuzeni kreşe başlamıştı kreşte çocuklara çikolatalı ekmekler hazırlamışlar kelebeğimin kuzeni yemem de, yemem diye diretmiş

“Etme çocuğum ye bak ne güzel deyince,

-Ben onu yemem” demiş..

-Ne yersin ?

" Salçalı ekmek.".

Babaannesinin meşhur salça ekmeği...

İki kişi çalışırken bile zaman zaman sıkıntı çekerdik bir gün yolda yürürken kelebeğimi hıçkırık tuttu geçmiyor, korkutmam lazım korkmuyor aklıma geldi birden sesime üzüntülü bir ton vererek ..

" Biliyor musun, kızım dedim... bugün cüzdanımı düşürdüm.."..!!!! kelebeğim de bet beniz attı...

- Anne, biz şimdi ne yapacağız?

hıçkırık, anında uçtu gitti

-Yaşam zor mutluluk para ile de olmuyor parasızda, ne yapalım.. umut fakirin ekmeği demiş birileri, ye Mehmet ye...

Sağlıklı huzur dolu günlere hep birlikte efendim, anılar bitmez daldan dala oldu ama ne yapalım bizimkide geçmişe küçük bir yolculuk... SEVGİLER