Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Haziran '20

 
Kategori
Anne-Babalar
 

Babasız kalmak

“Babasız kalmak savaşın ortasında komutansız kalmaktır” diyor bir düşünür.

Babasını çok küçük yaşlarda kaybetmiş biri olarak çok doğru bir ifadenin üzerindeyim. Ve komutansız kalmanın nasıl bir şey olduğunu çok iyi bilirim. Hayatınızın son gününe kadar bir yanınız eksiktir. Aldığınız her kararda bir yalnızlık vardır ve karardan önce de çoğu zaman kararsızlık.

“Baba” gibi önemli bir rol modeliniz olmadığı için hata yapma olasılığınız yüksektir. Ve tüm bunların toplamında güçlenirsiniz. Güçlendiğiniz kadar da yalnız kalırsınız. Bilmek ve görebiliyor olmak beraberinde yalnızlığı getirir. İçinizdeki kalabalık size dışarıdaki kalabalığı aratmaz çünkü çok da lazım değildir oranın curcunası.

Çünkü artık görebiliyor ve bir şeyleri ayırt edebiliyorsunuzdur.

Bunları yazmamdaki asıl sebep; babaların evlatlarının değerini bilmesi, evlatlarınsa babalarının. Babası olmayan biri için hayat ne kadar eksik ilerliyorsa babası olup “babasız kalmak”da, evladı olup “evlatsız kalmak” da aynı şeydir. Toprağın altında olup görememekle, yan yana olup birbirinden haberdar olmayan baba-çocuk o kadar çok ki, ölüm belki de bu noktada manasını “yitiriyor”

Ölmeden ölen insanlar var ya da ölmeden biten ilişkiler.

Var ama yok…

Birbirinizi anlamaya çalışmadan, saygı duyarak yaşayabilmeli. Anlamaya çalışmak kimi için imkansızdır. Olduğu gibi kabul edip kendinden mahrum etmemekse büyük bir erdem.

Babanız varsa mutlu olun ve mutlu edin. Kapısını çalın, kapısında bekleyin, bir kucak çiçekle ya da her neyi seviyorsa bugün bir vesile olsun ve hemşirenin kucağından sizi sevgiyle aldığı günkü rolü siz üstlenin…

Her çocuk ebeveynlerin sevgisi ve umuyla gelir dünyaya ve öyle de devam eder aslında…

Belki çok cicili bicili şeyler yazmadım ama tersi olan şeyleri de görmezden gelemeyiz. İletişim kopukluğunun hat safhada yaşandığı bu zamanda büyüklerimize ve dahi küçüklerimize el uzatmazsak sonumuz hüsran olur. Çok zor bir şey değil, sadece birazcık empati. Yıllardır babasının kapısını çalmayan insanlar var. Belki küsmüş, belki kızmış belki de sebepsiz… Bunu ortadan kaldırmak hiç zor değil.

Ve sevgi denen şey, asla geri çevrilmez… Mutlaka kabul görür.

Tüm babaların günü kutlu olsun.

 
Toplam blog
: 47
: 145
Kayıt tarihi
: 24.10.17
 
 

Ege'li biri... ..