Bahar ve zaman

Bahar, hüzünlü yüzünü savurduğu yapraklarla gizlemeye çalışırmış. Bunu farkettiğimde artık baharın hatırımdaki yeri tozlarla kaplanmıştı.Ne saçlarımı okşayarak geçen rüzgar ne de yollarımı kaplayan yaprakların çıtırtısı beni neşelendirmiyordu. Yeniden dogus demekti butun bunlar; yeni hayellerin kurulup planlarin yapildigi yapmacik mutluluklarin zamaniydi. Aslinda herkes bilirdi zamanin kisimlara ayrilmasi sadece bir oyundan ibaretti. Kader, zamanin hangi anini sana armagan edecegini asla belli etmeyen bir ketumdu.Mutluluk beklerken bulamadiklariyla kederlerini yagan yagmura katik edenler bu umudu icinde besleyen zaman mahkumlariydi.Bunun icindir acilarla da mutluluklarla da her an karsilasmaya hazirlikli olmak gerekir. Ruyanin icindeki gercek asla tahmin edemedigindir. 

Bunu biliyorum ve bu sebeple umut etmiyorum........