Bahara veda

Tüm kahramanlar yorgundu o gün.

Hayal kırıklıklarından korkuyordu hepsi.

Dinmek bilmeyen umutsuzluklardan kaçmaktan bıkmışlardı.

Öyle ki,

Karşılarına çıkan iyi şeyleri bile vahşi gözleri karaya boyuyordu.

Kepenkler de kapanmıştı,

Yağmur, rüzgar derken,

Hayır demekten ibaretti tüm yalanlar.

Zaten yalandan da öteye gidemediler.

Kahverengiye dönüyordu bahar.

Dondurucu soğuk katafalka çıkmış,

“Öldüreceğim baharı,

Nasıl bilirsiniz” diye haykırıyordu.

“İyi bilemedik, kıyametimiz oldu” dediler hep bir ağızdan.

Dedi ki,

“Çekin ipini, çözün gitsin.

Hem bahar da ne oluyormuş?

İşi gücü bırakıp onun peşine mi takılacağız yani…

Olmaz, rüzgar süpürsün kalanları!”

Çekildi tüm kahramanlar kenara,

Göz yaşları içindeydi hepsi.

Umurunda değildi rüzgarın oysa,

Takunyalarıyla, geldi geçti.

Tahtıydı katafalk.

Tüm kahramanlar alkışladılar, alkışladılar…

Yeşeren tüm umutların cesetleri süpürülürken,

Çığlık çığlığa yükseldi sesleri:

“İyi biliriz!”

“İyi biliriz!”

27.08.2014

23:20

Manisa

Bilinen tüm canların bir sonu var ise, neden iktidarı ister insan?

Minnetsiz muhalefet bizim gibi faniler için yetersizdir hep. Her şeyimiz vardır, vardır da hep olmayan, eksik olan ne ise o üzer bizi. Deliler gibi sevilelim isteriz, biri bizi sevdi mi de nesi eksik ise onu dert ederiz. Hele bizden bir şey istemeye görsün, pek kıymete biner. Her heyecan veren istek bir bahardır. Baharı bitiren de dondurucu soğuk. Tabii ki önce yaz gelir, hem de buralarda pek erken gelir. Çünkü muhaliftir tatlı bahara.

Öldürdüğümüz tüm güzel hislere bahar, kavuşamadığımız her arzuya yaz, hevesimizi kıran her tatsızlığa da rüzgar diyelim. İçimizdeki yaşam enerjisi de hep kahramanımız olsun. Yeniden başlayalım sonra, hiç rüzgar çıkmamış, fırtınalar kopmamış gibi duralım dimdik. Biten anların güzel taraflarından, acılarımızdan kırpıp kırpıp yıldız yapalım yalnızlıklarımıza. Yine çaktırmadan onlar ile süsleyelim gülüşlerimizi, hiç kırılmamış gibi yapıştıralım kahkahaları. En merhum mutluluklar böylece defnedilsin. Secdeye işleriz biz yine dualarımızı. Tedavi edelim kendimizi, sıvazlayalım güvensizliklerimizi… Hele bir “Naber” desin dostlar, biz de “iyidir” deyiverelim. İşte o kadar. Tahterevalli de hep yukarıda durmuyor zaten, bunu herkes bilir. Biraz ağırlığını verince hayat, düğün dernek kurulur, yükseliriz yeniden…

"İşitin Ey Yarenler !

Aşk bir güneşe benzer

Aşkı olmayan kişi misali Taşa benzer..."

Yunus Emre

Aşkla kalalım, o bize yeter…