Bak Bakışını Al Alışını....:))))

Ben çok şanslı biriyim biliyormusunuz….

Ve her geçen gün daha da iyi anlıyorum bunu…..

Çok özel bir kardeşe sahibim çünkü …

Aslında kardeşlerimin hepsi özel ama; bu kardeşim - MEMNUNE - daha bir özel….

hep yanımda olan - yani önümde yada arkamda olmamış biri -

Yani ; sıra arkadaşım…..

Neyse lafı nereye getirecektim bende şaşırdım ( duygusallaştım birden … )

Sağdan soldan geldikleri günlerden birinde, gel seni bir filme götüreceğim dedi ve YAŞAM ARSIZI adında bir filme gittik…

Ne de iyi etmişiz biliyormusunuz…

Bu film; bir trafik kazasında, anne ve babasının ölümlerine şahitlik eden üç kız kardeşin, hayatlarının yokoluşunun gerçek hikayesi. Kazanın yarattığı travma sonrasında, iki kız kardeş zihin sağlığını kaybediyor ve en büyük kız kardeş onlara, iki çocuğu ve alkolik kocası ile bakmak zorunda kalıyor. Çözümsüzlükler büyük kız kardeşi pavyonlara sürüklüyor, kardeşleri ve çocukları arasında seçim yapmaya zorluyor. Bu film, umursamaz sistemde tutunamayan iki şizofren kardeş ve onların ablalarının hayata tutunma çabasını çarpıcı bir biçimde gözler önüne seriyor...

Oyuncu Yasemin Alkaya'nın ikinci belgeseliymiş …..


Sinemadan çıkınca da; yaralarınızdan - yaralarınızı gözünüzde büyütmüş olmaktan - utanıyorsunuz bizim gibi....

Ama daha da kuvvetleniyor inancım

Yaraları, yol aldırıyor insana…

İş ki korkmadan

y a r a b i l e l i m

yüreklerimizi…

Yüreği tetikte beklemekle olmuyor çünkü…

Tetikteki yürekler, ne yara alabiliyorlar ne de yol…

Yüreğin tetikte beklerken beklentilerin tavan yapıyor tabi…

Oysa beklentini ne kadar küçültürsen, o kadar güzel oluyor sevmeler…

O kadar güzel tatlar alıyorsun ilişkilerden, sevdalardan, dostluklardan….

Dostun gülü bile, çizik atarak geçiyor yüreğine…

Ve daha bir güzel bakıyorsun dünyaya, yaralarına…

Daha bir güzel anlamlar yüklüyorsun şiire, romana, …

Ve sanki daha bir yavaşlıyorsun…

Çünkü “daha bir güzel” olan sevmelerin, tadına vara vara yaşıyorsun.

Aldığın yaralar seni al aşağı etmiyor beklentini küçük tuttuğunda.

Yara aldıkça yüzünde Yılmaz Güney gülümsemesiyle bakıyorsun yaralarına…

Beyaz atkını şöyle bir boynuna doluyorsun ve yaralarına ikinci bir kez bakmadan yoluna devam ediyorsun……..

***

Ve resme dönecek olursak;

KOŞULLAR NE OLURSA OLSUN yaşamı güzelleştirmek mümkün ( peki polyanacıyım… yada ne derseniz…. )

Hem Mevlana bile demiş;

"Kardeşim sen düşünceden ibaretsin. Geriye kalan et ve kemiksin. GÜL DÜŞÜNÜR GÜLİSTAN OLURSUN diken düşünür dikenlik olursun" …

*teşekkür ederim sıra arkadaşım….Seni seviyorum…..
ve seni de seviyorum Güzaltı... umarım bu resim iyi gelir yüreğine, biraz ısıtır yüreğini....azaltır biraz hüznünü....