Bak yine Eylül geldi

En iyisi bir şiirimle karşılayayım ben bu Eylül'ü...

“SENSİZLİK

Seninleyken bile özlerim seni

Sahi sen özlemeyi bilir misin

Sen hiç özlem yaşamadın ki

Nereden bileceksin özlemeyi

.

İçimdeyken bile sensizim

Sahi sen sensizliği bilir misin

Sen hiç sensiz kalmadın ki

Nereden bileceksin sensizliği

.

Eylül'de özlerim en çok seni

Sahi sen eylülü bilir misin

Sen hiç Eylül'de kalmadın ki

Nereden bileceksin Eylül'ü

.

Eylül'ü bilmiyorsun diye

Daha çok vuruldum sana

İç artık şu aşk şarabından iç

Gül kana, kana”

(Halil Güven- Mavi kanatlı kuş)

***

İşte böyle...

Eylül ayı böyle...

Birçok insanı alır götürür hüzün dünyasına...

Denir ki; “asıl mutluluk hüzne bulaşmış mutluluktur.”

Gerçekten içinde hüzün yaşanırsa o mutluluk mutluluktur bana...

Hüzün insana yakışandır da...

Çiğ şımarıklık beni oldum olası iğrendirir...

Ben eylülü çok severim...

Eylül benim canım torunum, canım:)

...

Herkese, “Eylül'ü bir başka duygularla yaşamayı diliyorum...”

Saygılarımla...