Bal Almak İstediğiniz Arı Kovanına Çomak Sokmayın

Biz toplum olarak çocuğu bile şımarıverir korkusuyla uyurken seven bir kültürden geliyoruz. Bunun içindir ki “ÖVGÜDE CİMRİ, YERGİ DE İSE ALABİLDİĞİNE CÖMERTİZDİR.” Karşımızdaki insanın on tane olumlu, bir tane olumsuz yanı olsa biz olumlu yanlarını görmeyiz ama bir tane olumsuzluk için o kişiyi yerden yere vururuz.

Dilimize yerleşmiş olan “Kötüyü yap bir kere kalmaz hiçbir söz işitmediğin, iyiyi yap bin kere sesini duy sessizliğin” söylemi bu durumu anlatan en güzel örneklerden biri.

Üstleri tarafından yerli yersiz eleştirilen insanların çalışma hevesleri kırılır. Verimleri düşer. Giderek ruh sağlıkları bozulur. Sıradan insanlar astlarının hatalarını görmeyiversinler, ortalığı ayağa kaldırırlar. Bunun yanında beğendiklerine de sessiz kalırlar.

Oysa her insan bir candır.
Can kaale alınmak ister.
Can önemsenmek ister.
Can beğenilmek ister.
Can takdir edilmek ister.

Böyle olduğunu ve olması gerektiğini anlatan bir öykü paylaşayım sizlerle.

Köylü kadın, yorucu bir iş gününün sonunda çiftlikteki erkeklerin önüne saman dolu tabaklar koymuş. Bunun üzerine adamlar: “Delirdin mi sen?” diye bağırdıklarında kadın: “Ne oldu?” demiş. “Fark etmediğinizi sanıyordum. Yirmi yıldır sizlere yemek pişiriyorum ama bir günden bir güne sizden saman yemediğinizi belirten bir söz duymadım.”

Yapılan bir araştırmaya göre kadınların evden kaçma nedenlerinin başında “takdir edilmeme” geliyormuş.

“Saçımı süpürge ettim
Ömrüm sana adadım.
Sana bir dolu çocuk verdim” gibi söylemlerin altında takdir görmemenin incinmişliği yatmaktadır.

Birini övmek ile ona dalkavukluk etmek farklı şeylerdir. Övgüde samimiyet içtenlik vardır. Dalkavukluk ise buram buram riya kokar. Zeki insanlar bu ikisi arasındaki farkı hemen anlarlar.

Sevgili okurlarım, insanları inciterek onları değiştiremezsiniz. Hayat çok kısa. Tekrarı yok. Yapacağınız iyi şeyleri hemen yapın. Çünkü yaşam denen bu yoldan bir daha geçemeyeceksiniz.

DÜRÜST VE İÇTEN ÖVGÜLERİNİZİ ESİRGEMEYİN.