Bal badem

Yıllarını verdiği adamın, sanal ortamda bir sürü kadınla saatlerce sohbetine ve her biriyle yazışmalarına şahit olan genç ve güzel bir kadındı Bal bade. Sevdiği adama değil, sevgisine sahip çıkmak isterken hayat bizi sanal ortamda karşılaştırmıştı. Buz gibi bir ekranda soğuk bir merhabayla başlamıştı her şey. O kadar cesur ve emin yaklaşmıştı ki tanımadığı bana haklı olarak şaşırmıştım bir an. Anlamaya çalıştım ve sevginin ne olduğunu bilen bir kadın olarak saatlerce konuştuk. Hemen hemen kadınların aynı kaderi olan ihaneti paylaşıyor ve birbirimizi anlamaya çalışıyorken, fark etmeden aramızda inanılmaz güçlü bir bağ oluşmaya başladı. Sağlam, seviyeli, saygın bir şekilde yürüyen bu dostluk aramızdaki onca mesafeye rağmen çıkarsız ve yalın muhabbetlere bıraktı kendini. Bence dostluğun kurulması için en önemli nitelik dürüstlük ve yüreğinizi açmaktır, herkese arkadaşım diyebiliriz ama dostlar sayılıdır en azından benim hayatımda.şam bazen insanın elinde olduklarını bir çırpıda kaybetmesi, kaybederken de başka şeylere vesile olmasıdır. İnsan yaşamı boyunca hayal kırıklığı yaşar ve acılar çeker. Yaşamın kıyısında çekilen acılar insanı ya batırır ya yaşatır önemli olan ayakta kalabilmeyi becerebilmektir. Yaşanmış bu denli acının içinde birine sarılmak acısını paylaşmak ne kadar güzel bir duygudur. Sevmek en güzel en yüce duygu, bu duyguyu yok etmek, bir anda onca yılı silip atmak, üstelik kadını kadına düşman etmek bir erkeğe ne kadar yakışabilir ki.

Bal badem dostluk ve arkadaşlık üzerine kendi duygularımla sana seslenmek istiyorum, seninle biz gerçek yaşam içinde ki sanallığımızdan kaçıp, sanal yaşamdaki gerçeklere soyunduk beraber, söylenememiş biriktirdiklerimizi, kırılmış umutlarımızı, yitirdiklerimizi sorduk ve anlattık birbirimize güvenerek, tüm isyanların hırsını çıkardık, nefretlerimizi bağırarak ifade ettik. Hak ettiğin yerde hak ettiğin kadar mutlu ol ve unutma ki yüreğimde bir yere sahipsin.Uzakta olsan da yüreğim deki yerinin farkındasın bu yürekte hep beraber kalmak dileğiyle..

‘’Dostu olmalı insanın aynen gemilerin limanları gibi zaman zaman uğradığın…Yükünü boşalttığın…Dalgalar dininceye dek koynunda güvenle beklediğin…