Bana bunu nasıl yapar?

Bazen kötü tecrübeler doğru insanların habercisi olur, iyinin güzelin kıymetini bilmemizi sağlar. Neden böyle oldu diye üzülme, üzüntünün faydası yok zararı var. Ama neden böyle oldu diye sorgula mutlaka. Hatalı olan karşı taraf olsa bile sen kendi tarafını düşün. Olanları değiştiremezsin, insanları da değiştirmek zordur ama olan bitene verdiğin tepkiyi değiştirebilirsin. Başıma ne geldi, bana ne söyledi, ben nasıl bir karşılık verdim? Şimdi sakin kafa ile düşündüğümde de aynı davranışı sergiler miydim? Çıkardığım ders ne? 

Önemli olan yaşananlardan ders çıkarabilmek, “Bana bunu nasıl yapar?!” egosundan sıyrılıp yaşananlara eleştirel gözle bakabilmek. Zira olay senden ziyade onunla ilgili olabilir. “Ben aldatılacak kadın mıyım?!” değildir belki de sorun onun “Aldatacak adam!” olmasıdır. Göz göre göre gözü dışarıda olan adamı seçmektir? Yalanlarına göz yummaktır? İçine sinmediği halde inanmayı tercih etmektir? Olanları iyi analiz etmezsen farklı kişilerde tekrar tekrar aynı tecrübeyi yaşama olasılığın artar. Hayat bu dersi geçene kadar sana tekrar ettirir. Ta ki anlayana, hataları kavrayana dek.

Bazen de problem o kadar hayati değildir ama yine de gününü zehir etmeye yeter. Seni sürekli hayal kırıklığına uğratan biri mi? Defalarca uyardığın halde hoşlanmadığın davranışlarına devam ediyorsa çözüm yine sende bitiyor. Söz ile anlaşılmayanı eylem olarak icra et. Misal; her işi son dakika haber veriyor ve alelacele hazırlanmak zorunda kalıyorsan bırak bu sefer acele etme, geç kalınsın, yetişemezsen de gidilmesin, yapılmasın. Aile, arkadaş yemeklerine davet ediyorsun, son dakikada bir bahane ile gelmiyor, seni başkalarının içinde küçük düşürüyorsa bir dahaki sefere onun adına mazeret uydurma telaşına girme, soranlara “Ben de anlam veremedim” de geç. Bırak kendi davranışını kendi açıklasın, mahcup olacaksa olsun. 

Kişi sergilediği davranışların ceremesini kendisi çekmeyince çirkinliğini de fark etmiyor. Kimse zannetmesin ki sen huzur düşmanısın, durduk yere olay çıkarıyorsun. Daima eksikleri kapatıcı, durumları normalize edici bir misyon üstlenirsen bu zaman içerisinde seni yıpratır. Üstelik takdir eden de olmaz. İlişkime, evliliğime zarar gelir endişesi ile yapılır tüm bunlar oysa ki hayat müşterek, ilişkiler karşılıklı özveri ve çabanın eseri. Senin iyi niyetle gösterdiğin ekstra fedakarlıklar uzun vadede ilişkiye faydadan çok zarar veriyor. Onun ince düşünce, özveri, anlayış kaslarını tembelleştiriyor.

Bir de bazıları vardır ki insanı çileden çıkardığında; kasten sinirlendirip, bağırtıp çağırtıp, ağlatıp üzerindeki etkisini bu şekilde gördüğünde tatmin olur, egosu okşanır. Peki biz buna prim verir miyiz? Farkında olalım ve vermeyelim lütfen:)

Ağzınızın tadının olduğu, huzurlu bir hafta olsun,

Sibel ŞENGÜL