Barış Manço anısına

Sayın blog okuyucuları ve müzikseverler, Türk müzik dünyasının unutulmaz ismi Barış Manço, aramızdan 12 yıl önce ayrılmıştı. O'nu özlemle anıyoruz. Ölümünün birinci yıldönümünde yazdığım satıları ( o günlerin taze anılarını aktarmak için ) bugün sizinle tekrar paylaşmak istedim.

“31 Ocak’ı, 1 Şubat’a bağlayan dakikalarda kaybetti Türk müzik tarihi, Barış Manço’sunu. 56 yaşında kalbine yenildi, tam atlatmışken kanser illetini. Onca yapmak istediği şey varken vakitsiz göçtü gitti, aramızdan. Bütün dünya Elvis Presley’i, John Lennon’u nasıl aniden kaybetmiş ise bizlerde aniden kaybettik Barış Manço’muzu.

Müzik dünyası olduğu kadar çocuklar, yaşlılar da gözyaşı döktü ardından. İyi insan olmak kolay değildi. Ne yüce duyguydu ki, bir insanın bile ardından “yaramaz adam” diyememesi. Herkesin bir ağızdan kaliteli, büyük bir sanatçı demesi, örnek bir şahsiyet demesi. Kolay değil, bakkalından kasabına, sanatçısından politikacısına, profesöründen öğrencisine herkesin ağlamaklı gözlerle bir insanı uğurlaması.

Günümüzün sanatçı erozyonunda, namussuzluğun kaypaklığın kol gezdiği bir dönemde böyle bir kişiyi kaybetmek bizlere her türlü ihtirasın ne kadar boş olduğunu bir kez daha hatırlattı. Barış Manço sadece şarkı, beste yorumlayıcısı değil aynı zamanda kültür elçimizdi. Japonya’daki konseri, japonları nasıl coşturduğunu, nasıl bir ağızdan şarkı söylediklerini unutamıyorum. Dünya üzerinde gitmediği yer pek azdı herhalde. Gittiği her yerin kültürünü alırken, Türkiye’nin de kültürünü götürmüştü oralara.

Gülpembe, Dönence, Dağlar, Kol Düğmeleri, Arkadaşım Eşek vb. klasik hitleri ile anılarda çalacak artık. Her biri anlam yüklü, bizlere ders veren besteleriyle ve güzel Türkçesiyle hatırlarımızda hoş seda olarak kalacak. Uzun saçları, koca yüzükleri, el-kol işaretleri ve hızlı, çabuk çabuk konuşması ile bize kendini nasıl sevdirdiğini düşüneceğiz belki.”

Barış Manço’yu bir kez daha sevgi ile anıyoruz.