Başarı konusunda ne kadar başarılıyız?

Türk insanı olarak neden kendimizi yeterince ifade edememe güçlüğü çekiyoruz? Yoksa bana mı öyle geliyor?

Yabancı ülkeler ve o ülkelerin insanlarıyla aramızda uçurumların olması, bizden daha büyük ve gelişmiş ülkelerin yine bizden ve ülkemizden daha önemli ilerlemeler kaydettiği de bir gerçek.. Bumudur yani korkup çekindiğimiz?

İstersek onlarla olan gelişmişlik mesafesinde arayı kapatır hatta daha da istersek onları arkada bırakarak arayı bile açabiliriz.. Nasıl mı?

''Beyin denen organa akıl dolu yolculuklar yaparak.'' Bu yolculukları yaparken de keyif almaya bakarak.. Ve bu yolculuklarda yeni keşiflerde bulunarak, hayatımıza yeni kişiler katarak hedeflerimizi istediğimiz seviyeye yükselterek..

Eğer bizler istersek, bunların hepsi, zaman yolculuğunun içinde mutlaka bizleri bekliyor olacaktır.. Hem zamandan hem de zamana yayılan dost insanlardan öğreneceğimiz yığınla çok şey varken ve bu düşüncelerimizi ve bilgilerimizi ikiye katlamak dururken.

Her gün biri, bir diğerinden farklı uyanmıyor mu nasıl olsa o güne?

O farklılığın içindeki farkı farkedip de farklı insanların, farklı fikir ve görüşlerine daha ılımlı ve hoşgörüyle bakmayı ve birbirimize daha insanca yaklaşmayı, birbirimizin insanca yönlerinden faydalanmayı, birbirimizi yermek yerine övebilmeyi, neden çok ve zor görüyoruz ki kendimize ve birbirimize?

Oysa! Bunları beynimizle düşündüğümüzde, yüreğimizlede hayata geçirdiğimizde başarı hiç de uzakta olmayacak bunun aksine tam karşımızda veya yanıbaşımızda duruyor olacaktır..

Ama önce hiç vakit kaybetmeden kendimize olan öz güvenimizi tazelemeyi unutmamalıyız!

Melekler yüreğimizden öpsün :)


Sabiha Rana