Basketbol gecesi: Karşıyaka finale, Efes seneye

İzmir Karşıyaka Arena’da oynanan Eurochallenge Cup Dörtlü Final ilk maçında Pınar Karşıyaka Alman rakibi Ewe Baskets takımını 66-62 yenerek adını finale yazdırdı.

Eller titredi…

Karşıyaka Spor Kulübü açısından tarihi bir maçtı. Maçın önemi başlangıçta oyuncularımızın ellerini bağlamıştı sanki. Salonu dolduran  5000’den fazla taraftarımızın muhteşem gösterileri bile, oyuncularımızın heyecanını geçirmiyordu. En tecrübelilerimizden Aminu hemen başlarda 2 faul alıyor, Dixon’un atışları bir türlü girmiyordu. I. Periyot sonunda Soner Şentürk’ün 2 top kaybı ve Dixon’un 2’de 0 faul atışları sonucunda ilk periyot 17-17 sona erdi.

II. Periyot başında her iki takımın yaptığı sert savunma sonucunda ilk 2 dakika iki takım da sayı atamadı. Karşıyaka, üç hücumdan peş peşe boş dönünce Ufuk SARICA mola aldı. Can Mutaf’ın 5 sayısıyla yeniden oyuna döndük. Periyot 30-28 lehimize bitti.

Savaşmaya devam…   

II. yarıya Dixon, Diebler, Thomas, Saunders ve Bora Paçun beşiyle başlayan takımımız üç hücumdan boş dönüp rakibe verdiği 0-7’lik seriyle 30-35 geri düştü. Böylece SARICA erken mola almak zorunda kaldı. Moladan sonra seyircinin muhteşem desteği ile toparlanan takımımız, periyodu 47-46 önde bitirmesine sevinirken, Aminu’nun 5 faulle oyun dışında kalması planlarımızı bozdu.

Ve mutlu son…  

Son periyodun başında Ümit Sonkol’un üçlüğü finalin müjdesi gibiydi. Oyuna giren tüm oyuncularımızın skora olmasa da, mücadeleye  katkıları olağanüstüydü. Salonu dolduran muhteşem taraftarının desteği ile, maçın sonunu çok iyi oynayan PINAR KARŞIYAKA adını finale yazdırdı: 66-62. Finalde sonuç ne olur bilinmez, çünkü adı üstünde FİNAL. Fakat sonuç ne olursa olsun PINAR KARŞIYAKA, Ufuk SARICA yönetiminde bizleri gururlandırmaya devam ediyor. Teşekkürler.

ANADOLU EFES yine seneye…

Gecenin Türk Basketbolu açısından diğer önemli maçı Atina’da Olimpiakos ile Anadolu Efes arasında oynandı. Maça Efes çok iyi başladı. İlk periyodu 21-23 önde bitirdik.

II. periyoda hiç kimsenin beklemediği şekilde 0-10’luk seriyle başladık. Ateşli Yunan seyirci bile oturmuş takımımızı izliyordu. Skor tabelasında rüya gibi bir skor vardı: 21-33. Bir ara 15 sayı öne geçtiğimizde hepimiz Londra rüyaları görmeğe başlamıştık ki, Olimpiakoslu oyuncular hakemlerin göz yumması ile takımımıza resmen dayak atmaya başladılar.

Salon değil, sanki savaş alanı…

Hakemler, salonda patlayan ses bombalarını, yakılan meşaleleri ve oyuncularımızın gözlerine tutulan lazerleri ne gördüler, ne duydular. Sadece aleyhimize faul çalmaya devam ettiler. Ben bu kadar baskı altında oynanan bir maç görmedim. IV. periyodun başında Olimpiakos Andriç’in üçlüğü ile 15 sayılık farkı eritip öne geçti:  57-55.

Anadolu Efes; Vuacic (kadro dışı), Farmer (sakat) ve Savanoviç (5 faul) gibi üç asının olmadığı maç sonunu maalesef iyi oynayamadı. Bu oyuncular Avrupa ligi için alınmışlardı fakat en önemli maçın, en önemli dakikalarında sahada yoktular. Maçı çevirmeye yine; Kerem Tunçeri, Kerem Gönlüm, Semih Erdem ve Sinan Güler çalışıyorlardı. Fakat onların da gücü, hem karşı takımla, hem hakemlerle ve hem seyirciyle başa çıkmaya yetmedi. Final umutları yine seneye kaldı.