Başlangıç

Hep beklemekle mi geçecek ömür? Sayısını bilmediğimiz kadar beklediğimiz ve bekleyeceğimiz onca şey var ki!.. 

Hepimizin bildiği ama belki de tam olarak idrak edemediği bir süreçteyiz ilk insan yaratıldığından beri.. Son belli aslında. Belki de tek beklenilmesi gereken ölüm ve sonrasıdır. Fakat kim bunu düşünüyor ki? En inançlıyım diyen de hiçbir şeye inanmıyorum diyende bi yerde aynı şeyi yapıyor.. 

Çırpınıp duruyoruz hep iyi birşeyler olsun diye .. Mutsuzmuyuz ki sahip olduklarımızdan? 

Maddi ya da manevi sürekli birşeyler istiyoruz... İşim iyi olsun, eşim iyi olsun, ailem iyi olsun, ailemin durumu iyi olsun, evim olsun, evim güzel olsun, evim onunkinden güzel olsun.Arabam olsun, arabam daha güzel olsun, arabam en iyisi olsun. Kıyafetler , eşyalar, gerekli gereksiz herşey çok güzel olsun.. Canlıları değiştiremiyoruz ama cansızlara çektirdiklerimizin hesabını vermiyoruz diye mi bütün bunlar? Yanlış birşey söylemek istemem ancak canlı sınıfına giren eş ya da sevgili de, kişilerin kendi zihinlerinde geliştirdikleri ile daha iyisini bulduğunun/ bulacağının düşüncesi ile değiştirilir oldu.. Mutlu olabiliyorlarsa ne ala ama ben inanmıyorum.. Mutsuz giden ilişkileri bunun dışında tutmak gerekli elbette. 

Herşey bir yana, neredeyse hepimiz hasta oluyoruz ..Bedenen, ruhen ya da beynen. Tıp yardımı ile kurtulabiliyoruz pekçok hastalıklardan ama ya yeterli gelmezse?.. Son'a giderken geçen zamanımızı neden hasta geçirelim ki? Bahar da gelmişken içimizi ısıtarak, vücut detoksu yapmaya da başlamışken daha iyi daha formda olalım diye neden ruh ve beyin detoksumuzuda kendimiz kendimize yapamayalım ki? 

Başlangıç yapmaktan yorulmayalım, korkmayalım, üşenmeyelim, ertelemeyelim, çekinmeyelim.. İsteyelim, üsteleyelim.. Bence denemeye değer!..