Bazıları

Ben içten davrananları severim.

Olduğu gibi olacak... Konuşurken hesap yapmadan konuşacak.

Yapmacık hareketlere hiç tahammülüm yoktur. Yakışmayan bir elbiseyi "moda" diye giyenlere benzerler. Komik ve tuhaf görünürler.

Sahte olan hiç bir şeyi sevmiyorum.

Ne arkadaşlığın sahtesini,
Ne dostluğunu,
Ne sevgisini,
Ne sözlerini,
Ne davranıışlarını,
Ne aşklarını,
Ne bağlılığını,
Ne gülüşlerini,
Ne ağlamalarını
Ne rollerini,
Ne övmelerini
Ne iltifatlarını,
Ne pofpoflamalarını,
Ne sevinçlerini,
Ne üzüntülerini...

Hepsi o kadar itici ki... Sahte olan her şey sırıtıyor insanda... Bazıları usta oyuncu olabiliyor, inanıyorsun. Alacağını aldıktan sonra anlıyorsun sahteliklerini...

Kiminin kişiliğine yapışıyor sahtecilik. Doğası oluveriyor,kendisi bile farkedemez hale geliyor.

Bir meyvanın nasıl ki organiğini arıyoruz, insanlarında organikleri arar olduk...

Saf topraktan yoğrulmalı,gübre karışmayan kişilikle büyütülmeli... Gerçek dostluk, sevgi, özveri böylelerinde olur çünkü...

Şöyle sarıldı mı, içten sarılacak... Güldüğü zaman gözlerinin içi gülecek...

"Aslansın be" dediğinde bileceksiniz ki içten sevgiyle söylüyor.

Övdüğünde, sizi gerçekten mutlu edecek, bileceksiniz ki çıkarsız, hesapsız konuşuyor.

Egonuz tavan yaparken, balon gibi hissetmeyeceksiniz kendinizi...

Özünden vermeyenlere uzaktan bakmayı tercih ederim her daim.

Çünkü sağlam gibi görünüp de sizi yanıltanlar da olabiliyor.

Malum; Bazıları "Çin malı" gibiler, çabuk bozuluyorlar!

Sonra bize zarar veriyorlar. Değersizlikleriyle, değerlerimizi bozuyorlar!