Behçet Necatigil 100 yaşında

Kervanlar kalktı  gitti

Yusuf kuyu köşesinde

Uyudu uyandı etti

***

Yusufçuk bahçesinde

Dala dayandı etti

Kervanlar kalktı gitti

*** 

Kız anası yanında

Aynaya bakar ağlar

Hasret ne vakte kadar?  ( 1 )

Bu şiirin sahibi Behçet Necatigil’dir. Şiirin adı  “ Ayrılıklar  “ ( II )  Adını taşıyor. Şairi tam 100 yaşındadır. Sanat, kültür edebiyatımızda şairlerimiz anıldığında Behçet Necatigil ilk sıralarda yer alanlar arasında yer alan bir şairimizdir. 16 Nisan 1916 ‘da İstanbul’da doğdu ve 13 Aralık 1979’da İstanbul’da aramızdan ayrıldı. Köklü bir aileden geliyor. Sarıyer ve Beyoğlu Müftülerinden müderris ve vaiz Kastamonulu Hacı Mehmet Necati Gönlül’ün oğludur. Sıkıntılı bir çocuk dönemi yaşamıştır. İlkokulu Kastamonu’da, daha sonra İstanbul’da Kabataş Lisesi'nden mezun oldu  (1936). Daha sonra İstanbul Yüksek öğretmen okulunu bitirerek öğretmen oldu. ( 1940). Zonguldak, Kabataş, liselerinde edebiyat öğretmenlik yaptı.( 1941- 1965).  İstanbul Eğitim Enstitüsü ( 1960 - 1972) yılları arasında öğretmenlik mesleğini devam ettirdi. 13 Aralık 1979 yılında İstanbul’da vefat etti. Zincirlikuyu Mezarlığında toprağa verildi.

Eserlerinden bazıları: Şiir: Kapalı Çarşı (1945),Çevre (1951),Evler( 1953),  Eski Toprak( 1956), Arada ( 1958), Dar Çağ (1960), Yaz Dönemi (1963),  Divançe (1965),  İki Başına Yürümek (1968),En / Cam (1970),  Zebra  (1973), Karalar, Aklar (1975), Sevgilerde / Şiirlerinden Seçmeler (1976), Beyler / Şiirler  (1978),  Söyleriz ( 1980), Bütün Şiirleri   (1948,1972, Ayrıca Radyo Oyunu: Yıldızlara bakmak (1965). Radyo Oyunu (1984),  En önemli eserlerinden biri de “Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü” ansiklopedik eseri gibi kaynak kitabının birçok baskıları yapılmıştır.  En son olarak YKY arasında (2016)  da yapılmıştır.

Şair Behçet  Necatigil şiirlerinde ve radyo oyunları gibi eserlerinde insanların yakın çevre ilişkilerine eğilmiştir. Eserlerinde oldukça titizdir ve duyarlıdır. Edebiyatımız için büyük ve geniş ölçüde emeğe dayalı çabalar vermiştir. Sanki her şeyi bizlerden öğrenmiş gibi hep ileriye dönük düşünceleri vardır. Geniş kapsamlı orta halli insanların dünyasına eğilir. Necatigil dili, Türkçesi arı ve durudur. Akıcı ve yalın bir Türkçesi vardır. Sosyal ve toplumsaldır. Vefatının 100. Yılında rahmetle anıyor ve sözlerimi bir şiiriyle bağlamak istiyorum:

ENGELLER

Sen benim engelimsin beyaza

Yaprak kırılır

Saldıran sularda silinen

Kumdan kuleler deniz kıyısında

Sen benim düşmanımsın değişen

Her seferinde ismin başka 

Ama hiç  tadı yok yaşamanın

Tam doğrulurken yeniden

Tarlamı suların basmasa 

İnsanınla vur ,hastalığınla yere ser,

Bas beni paraçala

Her yıkılışımda kuvvetim artar

Işıyan benim geçidimsin  beyaza..(2)

Behçet NECATİGİL 

-------------------------------------------------------------

Abdülkadir GÜLER 

22 Mayıs 2016- SÖKE

Kaynak:

1,2- Yeni şiirimiz / Antolojisi, Sabahattin Batur, Varlık yayınları

Ağustos 196 –İstanbul

3- Yazarlar Sözlüğü, İhsan  Işık  , Risale yayınları 2. Baskı İstanbul. 1998.