Beklemek, dönüp dolaşıp yine beklemek

Klavyede harfler yazılmak için ben ise yazmak için bekliyorum.

Kısaca iki tarafta beklemede…

Neleri beklemedik?

Doğmayı dokuz ay on gün, okulu bitirmeyi on beş yıl, tüp, yağ, ekmek almayı saatlerce, günlerce bekledik.

Bilen bilir 1977’ li yılları…

2012’li yıllarda bakın memur ve emeklisi beş buçuk aydır bekliyor.

Beklesiiiin!

Gençlerbirliğini tutarım ama efendice! Diğer insanlara saygı duyarak!

Kendimi bildim bileli şampiyon olmasını bekliyorum.

Kim bilir nerelerde birileri de haydan gelecek parayı bekliyor, huya vermek için…

Kimileri ise aç karnını doyurmak için bir gıdım ekmek bekliyor aynı anda başka bir yerlerde…

Siyasette bekleyenler var halen.

Halka muhalefet olsa da iktidara zorla gelmişler vardı geçmişimizde…

Sanırım şimdilerde beklentileri tahlil edip, çözüm yolları üretinceye kadar bekleyecekler.

Tarımsal kredilerin dağıtımının kendilerine ne zaman geleceğini beklemişti bir zaman küçük çiftçiler.

Banka müdürlerince seçilen kodamanlara dağıtılan o beş yıl, on yıl ödemesiz düşük faizli kredileri.

Galiba hala bekliyorlar.

Beklesinler efendim.

Sağlıkta hastanelerde, eczanelerde bekliyorduk…

Eğitimin düzeltilmesini bekliyoruz halen.

İnsana yaşamın gerçeklerini öğretecek, almış olduğu eğitim ile kendine, ailesine, insanlığa faydalı olacak bireyler olmak için.

Yani kısa yoldan kazanç kapısı olmayan eğitim sistemini bekliyoruz umutla…

Yeni sevdalanmış birisi karşılığını beklemekte umutla…

Bekletilmeye alışmış bir milleti bekletmemek büyük ayıp olur, herhalde!

Acaba büyüklerimiz böyle mi düşünmeye devam ediyor?

Sahi aklıma geldi bu yazının editör tarafından onaylanmasını da bekleyeceğim.

Bekliyoruz.

Bekliyorsunuz.

Bekliyorlar.

Bekleyecekler!

Beklentiler de büyük olmamalı…

Daha çok beklememek için…

Sanırım. Saygılarımla.