Belki Bir Gün Sizlerle

Şiirlerimin her satırı sevgiyle okunsun,
Yorgun kalemim yazsın duygular konuşsun,
Şiirlerim dile gelsin, gözyaşı dökülmesin,
Sevgiyle yaşayan kalsın sadece yüreğinde,
Acılar yaşanmasın candan sevdiğin biriyle.

Özel olanları sakla anılarında,
Yüreğinde sevgiyi sakla ömür boyunca,
Yaşadığın hayatta hüzün olmasın sakın,
Ayrılık acısı mutsuz ettirmesin birilerini,
Gözlerindeki sevgi ışığı kalsın anılarda…

Yaşanmışlığın hazzı olsun duygularda,
Yaşananlar güzel kalsın anılarda,
Ya da severek yaşansın yaşanacaksa,
Sevgi yoksa şair gitsin kalmasın buralarda.
Şiirin son satırları yine sevgiyle bitsin…

Hatırladınız mı Annem diye başlamıştı,
Şiirin kâğıda yansıyan sevgi çizgileri,
Anne sevgisini anlatabildiğim o şiir,
Öyle saf, öyle berrak, öyle içtendi,
O şiirin her satırında anne sevgisi dolu…

Beni bu dünyaya getirip ve büyüten,
Beni her şeyden çok seven ve koruyan,
Yaşanan çileli hayata yaşam mücadelesi,
Gözlerindeki sevgi ışığı ve gülümsemesi,
Yüreğimdeki sevgi annemden kalan miras…

Şair üzgün ama umutlu gelecekten,
Bir gün yine şiir yazarsam sizlere,
Beni yine buluşturursa bu dünyada,
Her şeye rağmen seviyorum annem gibi,
Ve kalemimi saklıyorum, kara kutularda…

Duygularım bende saklı adı sevgi,
Ne denir ki bu şiirin son kelimesin de,
‘’ELVEDA’’ anlatmaz ki, bu yaşananları,
Ben elveda ile uğurlamak istemem sizleri,
Belki diyelim, belki de bir gün,
Şair benim, şiirin son satırları da bitti işte,
Bu hayatın başka bir yerinde ve yine sizlerle…

Yorgun Kalemim