Ben başbakan olsam...

2. Dünya savaşı sonrası Almanya tüm ülke birlik olarak çıkmış yerle bir olmuş Almanyanın altından. Tüm Almanlar 8 saat ücret karşılığı çalışırken her gün 2 saatte savaşın ülkelerine verdiği yıkıma destek olmak için ülkeleri için bedava çalışmışlar. Bide Almanyanın Türkiyenin sahip olduğu coğrafyaya ve jeopolitik öneme sahip olduğunu düşünün şimdi dünya üzerinde 2 değil 3 güçten söz eder olurduk o zaman. Amerika, Rusya, Almanya...

Ülke ekonomisini ve varolan durumu birsürü finansal terim ve algıyışımızı zorlaştıran biton kavramla ve rakamlarla açıklayan insanlara çok kızıyorum. Ülke yönetimi bir anlamda ev yönetimi gibi. Hepimiz ev geçindiriyoruz. Evin gelirleri ve giderleri var. Gelirler giderlerden fazla olursa o ay ekstra ihtiyaç giderebiliriz. Giderler fazla olursa borç demektir.


Yukarıdaki iki paragrafı aylar önce yazmaya başlamıştım sonra öylece kalmıştı. Devam edip bu konudaki fikirlerimi blogda yayınlamaya, orda burda arkadaş toplantılarında, tartışmalarda filan ifade etmeyi pek bi sevdiğim güzelim düşüncelerimi ben başbakan olsam diye yukardan yukardan yazmaya çok hevesli idim ancak köprünün altından çok sular aktı. Aradan aylar geçti. Peşpeşe gelen "DALGA"lar, Darwine yapılan ayrımcılık, çiftçiye yapılan haksızlık, Ankaraya kurulmasını dört gözle beklediğim Disneyland ve bunca çer çöpün ortalığa saçılmasını izlerken bide seçim geldi geçti. Seçim gecesi saat gece 3'e kadar sonuçları izlerken olanlar, olmayanlar, konuşmalar, susmalar ve gelinen noktaları görünce o geceden itibaren siyasetle tüm bağımı kestim. Bundan sonra siyasetle ilgilenmiyorum. Başka şeyler konuşalım. Sinema, tiyatro, kitap, aşk meşk işleri filan işte. Ama yazdığım bölümüde silmeye kıyamadım arkasına bu açıklamayı ekleyip bloglarım arasındaki yerini almasını istedim.

Kamuoyuna sevgiyle iletilir.....