Ben beni bir daha ele geçirsem

Yıllar önce tanıdı onu. Onu hayata bağlayan. Yaşama sevinci veren. Aşkı tattıran. Sevginin ne demek olduğunu öğreten. Yaşantısının bir dönüm noktasıydı, onunla tanışması.. Hep diyordu ki, bir şeylerin yaşanması gerekiyorsa, mutlaka yaşanmalı bir şekilde. Ancak hep iyi ve güzel şeyler yaşanmalıydı. O, yaşantı çizgisinin, en güzel gerçeğiydi. İyi ki onu tanımıştı. İyi ki, vardı...

Yaşlı kadın duraksadı, öksürerek boğazını temizledi, feri kaçmış gözleri bir an parladı, uzaklara çookk...uzaklara daldı gitti...

Ve dudaklarından NAZIM USTA'NIN DİZELERİ döküldü .Sanki duygularını özetlercesine;

BEN BENİ BİR DAHA ELE GEÇİRSEM
Ben, beni bir daha ele geçirsem,
-abıhayat içersem demiyorum-
kapılar bir daha açılsa
ben bu haneye bir daha girsem
yaşardım yine böyle kanrevan içinde
yine böyle aşk ile sersem,
ben, beni bir daha ele geçirsem...

Sustuğunda göz pınarlarında , akmaya hazır birer elmas parçası gibi gözyaşları parlıyordu...


SEVGİNİN IŞIGIYLA AYDINLANALIM...!