Ben bir bağımlı mıyım?

Yaklaşık son yirmi gündür onsuzdum ve nihayet çok şükür, bugün kavuştum ona. Yeniden doğmuş gibi oldum gördüğümde. Yokluğunun bıraktığı boşluğu gidermek için neler yapmadım ki, kendimi hep başka şeylere adamaya çalıştım. Her aklıma gelişinde ya bir kitaba sarıldım, ya kumandaya, ya da buzdolabına koştum oyalanmak için. Daha bir kilolu muyum son günlerde ne? Haa çoğu zaman da telefona sarıldım, eşi dostu arayıp ordan burdan muhabbetlerle avunmaya çalıştım. Ama bir yanım hep boştu, eksikti ve bedenim yarım gibiydi.

İlk defa sigara bağımlılarını anladım sanırım. Hani tam aklınıza düşer, eliniz arar onu ama yoktur. Çünkü evdeki tüm sigaraları yok etmişsinizdir bırakmak bahanesiyle. Küçük bir bağımlılık krizi gelir, başka şeylerle avunmaya çalışır insan. Gün içinde bir daha düşer aklınıza yine hatırlarsınız yokluğunu. Anladım işte o hissi. Dönüşü ayın yirmibiri olacaktı sözde, uzadı işi üç beş gün daha. Son üç gün içinde kaç kere arayıp sordum “bitti mi işi ne zaman gelecek” diye. Ve bu sabah sürprizzzz! Beklemediğim bir saatte ofise geldi. Hayatım normale dönecekti nihayet ve bu bundan sonra daha dikkatli olacaktım, daha bir özenle davranacaktım ona. Bir daha benim hatam yüzünden gitmesine dayanam. Nasıl geçti yirmi günüm bir ben bilirim çünkü. Ve beni endişelendiren şu gerçeği anladım ki abartısız, ben bir laptop bağımlısı olmuşum.