Ben buradan neden atlayayım?

Cuma akşamı hem televizyon karşısında keyif yapmak, hem de bir yarışma programını başından sonuna kadar izlemek istedim.

Ne yazık ki yine hevesim kursağımda kaldı ve ben artık “neden tv.izlemiyorum” dememeye söz verdim kendime.

Olmayınca olmuyor işte.

Programın adı ben buradan atlarım!

Mantığı diye soracak olursanız, bir mantık göremedim açıkçası.

İnsanlar kendilerini metrelerle belirlenmiş bölmelerden atıveriyorlar havuza. Kimisinin göz kapakları morarmış, kimisinin yüzünde izler belirmiş. Neymiş? Su kesmiş!

Derdiniz ne?

İnsanlar kendine zarar vermekten, acı duymaktan neden bu kadar hoşlanıyor anlamış değilim.

Jüri yorum yaparken milimle kurtuldun, bir yerini kırabilirdin, belini incitebilirdin gibi yorumlar yapınca daha da bir şaşırdım.

Bu tehlikeyi göze almanın faydası parayla, ünlü olmakla ölçülebilir mi?

Veya hep bize armağan olarak sunulduğunu söylediğimiz hayat bu kadar değersiz mi?

Ne katıyor topluma? Ne mesaj veriyor?

Eğlendiriyor mu yani?

İnsanlar oradan atlarken bakalım da kafasını gözünü kıracak mı? Bekleyişinden haz mı duyuyoruz?

Hiç bir şey anlamadım!

İnanın ne için yapılmış olabileceğini düşündüm ve bir türlü bulamadım.

Sonra ne oldu derseniz, siz televizyon izlerken kütüphanede her bir kitap intihar ediyor yazılı bir resim görmüştüm, onu anımsadım.

Doğru söze ne denir? Hak vermeden edemedim.