- Kategori
- Şiir
Ben çınarım
BEN ÇINARIM
Ben, güneşte doğdum,
Toprakta koştu hep çocukluğum
Dörtnala, özgür.
Gelincikler açtı
Şehitlerimin kanıyla .
Çocukluğum geçti
İstiklal marşında , al bayrağımda
Atamın sarı saçlarında.
Ben, çınarım, toprağımda.
Dallarıma örtülen kara gece
Çarşaf çarşaf dolanırken bedenime
Uğraşma benimle,
Ben çınarım
Köküm toprakta.
Ot gibi ezmeye çalışsanda beni
Dallarımı kurutsanda, sömüre sömüre
Ben çınarım, .
Köküm toprakta.
Sanma, bir dokunuşta yıkacaksın kalemi
Benim gibi çocuklar var orada,
Ben insanım, ben halkım
Atam'da, bayrakta, kanda
Ben çınarım
Köküm toprakta
.
14.08.2010