Ben de yalnız seni seviyorum!

"Ben sadece seni sevdim" diyordu kocası, hatta ağlamıştı bile özür dilerken...
O sadece susmuştu öğrendiğinde... Gözleri boşluğa dikili, kilitlenmiş gibi sadece susmuştu.
Günlerce hiç uyumadı, ona bakanlar çözemiyordu bir türlü içinden geçenleri... Kocası o kadar ürkmüştü ki kayınpederine açtı mevzuyu, ne de olsa o da erkekti ve belki anlayışla karşılar bir yol gösterirdi ona...
Bir hafta geçti ve bir sabah sanki hiçbirşey olmamış gibi neşe içinde kahvaltıyı hazırladı ve ailecek neşe içinde sayılabilecek bir kahvaltı yaptılar beraberce...

Adam evden çıktığında son derece rahatlamıştı, "oh be nihayet herşey yoluna girdi" diye kendi kendine söylendi sevinçle... Kayınpederinin karısıyla konuşması işe yaramıştı...

Sema çocukları okula gönderdikten sonra yatak odasına geçti ve en sevdiği elbisesini giyip özene bezene makyajını yaptı. Aynanın karşısına geçip kendine şöyle bir bakıp ceketini giyerek evden çıktı. Hava güzeldi, derin bir nefes aldı "bana ihanet etti ama yalnız beni seviyormuş" diye söylendi ve kendinden emin yürümeye başladı. İskeleye geldiğinde hala çok kalabalık vardı ama o hiç rahatsızlık duymadı ve Beşiktaş vapuaruna binmek için beklemeye başladı. Önceden olsa bir gazete alır ve hiç etrafına bakmazdı. Zaten yanında kocası yokken de böyle hiç süslenmemişti. Onu tanıyanlar görse muhakkak değişik birşey olduğunu anlardı.

Vapur gelip bindiğinde kalabalık olmasına rağmen bir yer buldu oturdu ve etrafına dikkatli bir şekilde göz gezdirmeye başladı. Kadınlara, erkeklere baktı, çiftleri inceledi... Sanki birşeyleri anlamaya çalışıyor gibiydi.
Sonra birini gördü, çok yakışıklıydı. Gözleri kesişti ve bir müddet öylece bakıştılar. Sema o kadar dikkatli bakıyordu ki adam bir ara başka tarafa bakmaya çalıştı. Sonra tekrar ona baktı ama Sema hala ona bakıyordu...

Beşiktaş'a geldiklerinde adam önceden indi ve kenarda beklemeye başladı, bir türlü inanamıyor gibiydi. Bu kadar güzel ve elinde alyansı olan bir kadın neden bu kadar ısrarla kendine bakıyordu ki? Acaba diye düşündü adam " bir yerden tanışmıyız?"

Sema indiğinde kenarda bekleyen adamın yanına gidip " merhaba " diyerek gülümsedi. Adam;
Biz sizinle daha önce...?
Hayır tanışmıyoruz
??
Bir yerde oturup konuşabilir miyiz? Adam olur diye cevap verince bir kafeye girdiler...

Yarım saat sonra yine iskelede gelecek vapuru bekliyorlardı yan yana... Hiç konuşmuyorlardı.

***

Bir saat sonra Sema evine dönüyordu ve yüzünde yine aynı o anlaşılmaz bir gülümseme vardı. Eve girdi ve doğru banyoya gitti. Yıkandı, çıktığında kendine bir kahve yaptı ve eşine telefon etti...

"Ben de yalnız seni seviyorum" dedi ve kapattı.