Ben giydirdikçe soyunuyordun sen!!!

İpte unutulmuş çamaşır gibiyim. Kaç kez kurudum, kaç kez ıslandım yağmurlarla, kim bilir kaçıncı donuşum ayazlarda ve daha kim bilir kaç kez bir nebze güneşe özlem çekeceğim çözünmelere?

Ben seni adam diye sevdim oysa, adam olduğun için, gibi değil, adam gibi değil, adam olduğun için!..

Ne büyük yanılgıymış oysa, nasıl da görememiş, nasıl da hissedememişim, hayretler içerisindeyim bugün… Gibi bile değilmişsin oysa…

Geliyorum demez aşk. Haber vermez, fırsat vermez hesap kitaba, gözlemlemelere, muhasebelere fırsat vermez. Aniden gelir, serseri kurşun gibi gelir de vurur. Hem de hiç beklemediğin anda…

Sersemletişiyle, şaşkınlığıyla göremezsin avaz avaz bağırışını yanıldığının. Adamdır çünkü yıllardır özlediğin. Adama, insana yakışır olanı beklemişsindir yıllardır. Yanıltır seni o özlem, perdeler gözlerini gerçeğin avazına, tüm sayhalayışlara kapatır kulaklarını da ne görebilir, ne de duyabilirsin gerçeğince. Özlediğini yakıştırır, beklediğini giydirirsin o yanıldığını bilmediğine…

Zaman ilaçtır, derler ya, itirafçıdır da aynı zamanda, gerçeklere ışık tutucu, aydınlatıcı!..

Bir bakarsın o özene bezene giydirdiğin elbise uymuyor o sevmelere kıyamadığın adama. Sarkıyor her yerinden, bol geliyor, süklüm püklüm yerlerde rezilane!..

Sen toplamaya çalışırsın, temizlemeye eteklerini, giydirdiğini daraltırsın biraz, biraz da istersin ki o uysun elbiseye, küçük gelmesin, doldursun giydirdiklerini en güzelinden, beklersin, umutlar yeşertirsin bekleyiş sürecinde ama nafile, o inadına küçülür, inadına daralır o elbiseye uymak yerine… Hatta yok da olur bir gün, hiç var olamamışçasına.

Elinde elbise bir başkasını beklersin giydirmelere…

Yıllarca, defalarca sürer bu giydirip soyunmalar!..

Beklersin, beklersin, beklersin…

Birgün usanırsın, kahrolursun o boş elbiseye bakışla. Uyduramayacağını da anlar, oturup da beklemeleri terk edip alırsın eline makası paramparça edersin o güzide elbiseyi, tüm kapılarını da kapatıp bırakırsın beklemeleri…

Yalnızlığın dingin kucağında, ara sıra depreşse de özlemlerin, bastırır, baskılar, taşlar basarsın bağrına…

Sahte sevgili gibi soğuk ama hiç değilse, sahtekar değil diye!..

p.r.alkan