Ben hediye değilim!

Her yıl onlarca özel günde alınan hediyelerden biri maalesef evcil hayvanlar. Sevgililer Günü, yılbaşı, karne zamanı, doğum günleri… Hiçbir zaman canlar hediye olarak alınmamalı. Bir heves uğruna, şirin diye, çocuğu istedi diye ya da ‘ay çok tatlı’ diye görüp ‘beğenerek’ alınan sayısız hayvanın neredeyse tamamının sonu maalesef barınak ya da sokak oluyor. Bir anlık heves ile ‘ay bu mu daha tatlı yoksa diğeri mi’, ‘ay siyah istemem sarı olsun tüyleri’ gibi kriterlerle değerlendirilen şeyler birer canlı. Bu şekilde alanlara hatırlatmak isterim ki, manavdan karpuz seçmiyorsunuz! O mu bu mu diye ‘o piti piti’ yaparak bir can alınmaz!

Bir hayvana bakmak büyük sorumluluk istiyor. Bunu herkes söylüyor artık, çok klişe oldu ama 3 köpek ve 3 kedi sahibi olarak çok rahat söyleyebilirim ki, herkes hayvan bakamaz. ‘Bakarım ya alt tarafı dolaştır, mama koy, su koy, iki oyna oldu işte tamam’ diye düşünüyor çoğu kişi ama o kadarla bitmiyor. Size tüm içtenliğimle söyleyebilirim ki 20 yaşımdayım ve 6 tüylü ‘çocuğum’ var. Gerçekten onlar hiç büyümeyeninden birer bebek. İlgi istiyorlar, size temas etmek istiyorlar ve ilgilenmediğinizde küsüyorlar.. Onlara ayırabileceğiniz vakit, nakit ve sevgi sahibi değilseniz lütfen ama lütfen bir hayvan edinmeyin. Bakıp bakamayacağınıza yüzde yüz emin olmalısınız öncelikle. Çünkü burada söz konusu olan şey oyuncak birer kedi ya da köpek değil. Buna emin olmak için evcil hayvan sahibi kişilerle konuşabilirsiniz. Onlar size yaşadıklarını içtenlikle aktaracaklardır. Dileyen olursa ben de paylaşabilirim tecrübelerimi. Enine boyuna araştırıp düşünmeden hayvan almak o hayvana yapılabilecek en büyük kötülük çünkü...

#satınalmasahiplen !

Eğer bakabileceğinize tam anlamıyla eminseniz de adresiniz barınaklar olsun. Yavru olsun, cins olsun, kaşı şöyle gözü böyle olsun gibi düşüncelerden arınarak kendinize barınaktan bir ‘çocuk’ edinin. Siz petshoplardan hayvan almazsanız bu kanlı ticaret de sona erecek. Size gerçekten ihtiyacı olan, başını okşayan bir ele muhtaç, zor durumdaki bir canlıyı yuva sahibi yapmak kadar büyük bir mutluluk yok. Bir kere barınağa giderseniz ne demek istediğimi eminim anlayacaksınız. Onların gözlerindeki kederleri, sizleri ne kadar çok istediklerini görünce eminim bana hak vereceksiniz…

 Ben 5 yıl önce ilk köpeğim Hera’yı petshoptan aldım o zamanlar henüz böyle bir bilince sahip değildim. Şimdiki aklım olsa ‘asla almam’ diyorum. Nitekim de diğer iki köpeğimi geçen yıl Bolluca  Ormanı’ndan çıkardım. İkisi de hastaydı ve kötü durumdaydı. Şu an sapasağlamlar ve oldukça mutlular :) Gözlerinden okunuyor mutlulukları…  Hemen belirteyim; Bollucalı çocuklarım Efe ve Pascal cins değil. Çünkü sevgi canlıların cinsine göre verilmemeli. Her canlı sevgi görmeyi hak ediyor…

Lütfen hiçbir zaman hediye olarak bir can almayın. Özellikle de buna hazır olup olmadığınıza tam emin olmadan. Eğer hayvan sahiplenmek istiyorsanız da adresiniz barınaklar olsun. Sadece bir kere gidin ve görün onları. Sonra karar sizin….