Ben kuzuydum

Her birimiz, bebek olarak dünyaya geliriz. Bebek, anlamı masum ve korunmasızdır.  Kötülüğü bilmeden, gelebilecek olumsuz her şeye karşı korunmasız doğarız. Zamanla büyür, önce çocuk, sonra ergen ve yetişkin oluruz. Yaşam tarzımız ve içinde büyüdüğümüz ortam, karakterimizin oluşmasında büyük rol oynar.

                    Her insan, asil ve necip doğar ancak, zamanla asaletini ve necabetini cemiyet bozar. Bu sözün anlatımıyla yola çıkacak olursak eğer, İnsan doğarken tüm kötülüklerden arınmış bu anlamda eşit doğmuştur. Zaman içinde yaşanan her olay, o insanın karakterine bir katkıda bulunur.

               Bunu daha iyi anlatan bir hikâye anlatmak isterim sizlere.

               Zamanın birinde, kötü niyetli bir çoban varmış. Her şeyi kötüye yorar ve elinden kötülükten başka bir şey gelmezmiş. Kötü düşünceli, olduğu içinde başı dertten kurtulmaz her kötülükte kendini bulurmuş. Bir sürüsü varmış. Bu sürüyü tek başına korumak isterken, kurtların saldırılarına karşı gelemeyip, tüm sürüsünü bu uğurda kaybetmiş. Elinde sadece minik bir yavru koyun kalmış. Ruhu zaten kötü olan çoban, kurtlardan çok çektiği için kuzuyu kurt gibi yetiştirmeye karar vermiş. Minicik kuzuyu, dağlara tepelere sürmüş. Minik kuzu güçsüzmüş. Her dağa sürüldüğünde, düşmemek için, tırnaklarınla, tutunmaya çalışmış. Acıktığında çoban ona et vermiş. Et Yemeye uygun olmayan dişlerini sivriltmeyi öğrenmiş kuzu. Zaman içinde dişleri sivri pençeleri olan kuzu görünümünde kurt olmuş. Çoban bunu uzun zaman aç bırakıyormuş. Kuzu, çok aç olduğu bir gün çobana saldırmış. Çoban can havliyle bağırmaya başlamış. ‘’Sen kuzusun. İnsan yiyemesin ‘’demiş. Kuzu durmuş şöyle bir bakmış.’’ Evet demiş ben kuzuydum. Ama sen benim kuzu olduğunu unuttun beni dağa sürdün, tırnaklarım uzadı. Et verdin dişlerim uzadı. Aç bıraktın Ben kuzuydum ama sen buna izin vermedin beni kurt yaptın’’ der, çobanı orada parçalar ve yer.

                  Güçlü olmadığımızı düşünsek bile, başımıza gelen bir olayda tüm gücümüzde ortaya çıkar. Kuzunun yaptığı şeyde, yaşamak adına güçlü olmasıdır. Kuzu olarak kalmak güçlü tarafından ezilmekse, o güçlü olmak adına kendi benliğinden feragat etmiştir.

                 Hayatın her bölümünde mücadele vardır.. Yaşadığımız olumlu olaylar bizi nasıl motive ediyorsa, hayatın olumsuzluklarıyla mücadele ederken de değişime uğramamız kaçınılmazdır.

İçimizdeki çocuğun ,büyümesini isteme sekte, onun ağlatılmasına da gönlümüz el vermez. Kendimizi korumak adına KUZU’LARI, KURT’A dönüştürdüğünüzde, geçmişteki kuzuyu aramakta sadece zaman kaybı olur. Başka bir şey değil.