- Kategori
- Şiir
Ben özgürlüğüm

Bazen bir kuş olur, avuçlarından,
Gökyüzünün maviliğine doğru uçarım.
Bazen gönlünün denizlerinde,
Yunus olur, dalgalara karşı yüzerim.
Bazen, en kurak zamanda,
Çatlamış topraktan çıkan çiçek gibi,
Bir çocuğun kalbinde açar,
Çare olur korkusuzca sana gelirim.
Bazen ışık olup seni aydınlatarak,
Karanlıklardan çıkarırım.
Bazen senin sesin olur,
Uçurumlardan,
Yankıyla sana dönerken,
Susturulur, engellenirim,
Haykıramazsın sonsuzluğa…
Duyuramazsın sesini
Bazen rengarenk gökkuşağı olup
Ülkeni renklendirirken,
Benden renklerimi ayırmamı,
Ayrı ayrı var olmamı isterler
Bütün olduğumu unuturlar.
Parçalamaya çalışırlar özümü.
Bazen en ümitsiz bir anda,
Anne karnındaki bebek gibi,
Sancısıyla kaoslardan,
Dünyaya merhaba derken,
İnsanlığı sevindiririm.
Bazen eşitlik benim kardeşimken,
Zorlamalarla beni ondan ayırırlar.
Hak olmaktan çıkar,
Yasaklanır,
Hapishane duvarları arasında, ,
Sıkışıp, kalırım,
Zincirlerler beni,
Bedenin köle olsa da,
Düşüncelerine yerleşirim.
Bazen cesaretini yitirip,
Savaşmazsan, yok olabilirim.
Ben yok olursam eğer,
Demokrasi de benimle kaybolur.
Sen de KARANLIKLARDA……
Feride Serin