Ben ve ölümüm

Ben ve ölümüm!!!

Ben öyle kuru kuru ölmek istemezdim. Bir nedenim olsun ölmek için diye düşünüyorum. Bir şeyler için ölmek isterdim bir hedef, bir amaç, ya da bir misyon uğruna ölmek isterdim.

Mumcular, kışlalılar, ipekçiler gibi ölmek…

Arkamda bir şey bırakmadan gitmek istemezdim bu dünyadan. Birileri konuşsun, tartışsın yaptıklarımı isterdim. Yaptıklarım bir sevgi seline dönüşsün isterdim.

Bilmem çok şey mi istiyorum. Ama ne bilim öyle kuru kuru gitmek istemem.
Biyografimin doğdu, yaşadı ve öldüden ibaret olmasını istemiyorum.

Ben farklılıklar insanıyım. Hayatı farklı yaşamayı seviyorum. Monotonluk hiç bana göre bir şey değildir mesela. Ben farklı yaşamak istiyorum hayatın her dakikasını. Bu hayatı değerlendirmek, her safhasını dolu dolu yaşamak isterim. Bir misyon uğruna bir şeyleri başarmak, bir şeyler yapmak adına değerlendirmek isterim.

Boş kalmak bana göre değil.

Ben dolu dolu yaşamak istiyorum.

Bana göre değil sabah okula gidip akşam eve gelmeler.

Bana göre değil hayata sadece kağıt üzerindeki sınavlardan ve iş yerindeki kariyer sevdalarından bakmak.

Doğdu ve öldü arasındaki o kalınlığı bilinmez çizginin arasına çok şeyler sığdırabilmekten yanayım.
ve giderken kimsenin çözemediği bir yokoluşla gitmek isterdim…