Benim Öğretmenim

Benim öğretmenim
Yırtıp karanlığı bakışlarıyla
Bir çağın bağrına pençelerini
Derince saldı!

Benim öğretmenim bir gül yaprağı
Ve bir gönül gibi ince, narindi
Dua kadar kutsaldı!

Yeri geldiğinde zorlu bir asker
Yeri geldiğinde ana kucağı,
Dilinden dökülen süzülmüş baldı!

Yarına ölümsüz ışıklar saçtı,
Zümrüd-ü Anka gibi külünden doğup
Samsun’da açtı!
Yalın kılıç destanlardan
Destana daldı!

Benim öğretmenim
Vatanına köle
Milletine hamaldı!

Benim öğretmenim
Dağlarda bulut bulut duman
Ovalarda efkardı!
Ay ışığı saçlarında oynarken
Sınırlarda sevdaları yanardı!

Boydan boya beyaz
Baştan aşağı al’dı!
Bilmediğim galaksilerden gelen bir yıldızdı
Işık ışık ruhuma sızdı
Orada kaldı!

yitikozan