Beyaz orkidem…

Eve gelen beyaz ve görkemli çiçekleri olan orkide, önce gelişiyle zarafet, güzellik ve gülümseme nedeni olarak mutluluk verir.

Evin en gözde köşesine yerleştirilir. Her gün itina ile ile izlenir mutlaka ışığına ve suyuna dikkat edilir. Tomurcukları takip edilir. Günler gülümsemeli bakışların sevgi sızdırmasıyla keyifli geçiyordur. Sahip hayatın getirği onca hengamenin yığınları altından çıkabilmeyi başardığında keyif almak için sık sık orkidesi ile iletişime geçer.

Bir gün eve bir orkide daha gelir. Aynı haz ve hislerle karşılanır. Önce gelen orkidenin yanına yerleştirilir. Yeni gelen hızla takibe alınır. Malum orkide narin ve ilgi isteyen bir çiçektir. İlk gelen orkide yeni gelen orkideyi sessizlikle takip eder. Sahibini izler. Sahibi ile yeni orkide arasındaki bağı ve kendi önceki dönemlerini karşılaştırır. Zamanla eskidiğini, kıymetsizleştiğini hissetmeye başlar ve dalları ufak ufak solar. Sonra çiçeklerini bir bir döker. Bu süreçte eksilmeye başlayınca sahibi onu bir çalı gibi görüyordur. Hatta umutsuzluğa kapılmış onu terk etmiştir.

Eski orkide terk edildiğini hissettiğinde gövdesinden köklerine kadar kurumaya, gün geçtikçe sahibinden uzaklaşmaya, hayata olan inancını yitirmeye başlar. Sahibi, kuruyan dallarını kesmeye, yerini daraltmaya başladıkça iyiden iyiye vazgeçecektir yaşamaktan . Kendisinden sonra gelen orkideye de kızmayı bırakmıştır. Onunda sonunun ne olacağına adı kadar emindir artık. Budanmış tüm yeşil iyiliklerinden geriye kalan güçlükle onu ayakta tutan salkım salkım kökleri ve büyük geniş henüz kurmamak için direnen yaprakları vardır.

Bir gün eve gelen bir misafirin ilgisini çeker. Misafir onu ilk kez görmenin heyecanından ve acıklı halinin kederindedir. Onun için bir şey yapmak ister. Onu yeniden hayata döndürmek, yaşatmak ve varlığına, iyiliğin olduğuna inandırmak ister. Çabalar ve bu eski orkideye sahip çıkmak istediğini eski sahibine söyler.

Orkide için yeniden hayat başlamıştır. Orkide hayatın iyiliklerine inanmaya başlamıştır artık. Hevesle diğer sahibinin avuçları arasında yeni evi için yolculuğa çıkar. Sahip yolda giderken birden bu sorumluluğun ona çok fazla geleceğini düşünür. Uğraşmak istemez. İyi durumda olan bir sürü çiçek varken, neden yara almış, kurumaya yüz tutmuş bir çiçekle uğraşsın ki? Sokağın köşesinde bir duvar dibine yaklaşır. Usulca yere bırakır orkideyi.

Orkide sahibi onu taşımaktan yoruldu zanneder. Sabırla bekler yeniden avuçlarının arasına alacağı anı. Bekler. Bekler. Sahibi vedalaşırken umutludur. Bir işi çıktı birazdan dönecek ve beni bıraktığı yerden alacak umudundadır. Yeniden sahibinin avuçlarının arasında yolculuğa çıkacağı inancındadır. Sahip, köşe başındaki çiçekçiden kendisi için yeni bir çiçek alacaktır artık . Orkide sokak başında kalakalır. Eski sahibinin evinde kalsaydı en azından haftada bir su verilecekti yaşayabilmesi için ama şimdi? Sokak köşesinde sahipsizdir. Bir köpek gelir, onun ne olduğunu anlamaya çalışır, işine yaramadığını düşününce hırpalar ve onu parçalara ayırır. Yaşam biter. Orkide toprağa, doğaya karışır.

Sevdim dediğimize sahip çıkamadığımız da sevildiğini sanan masumiyete ne olur anladık mı?

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (6)

Ben sizi o kadar iyi anladım ki Nazan Hanim;)) orkideden yola çıkarak, sevgiye sahip cikilmasini ne güzel anlatmışsiniz, hatta okurken cok guzel bir benzetme olduğunu düşünmüştüm;)) Bazen hayatta cok hassas, alingan ve naif olmamak gerekiyor Selam ve sevgiler..

Selda Çakmak

26.04.2017 7:30

Cevap :: Merhaba, Teşekkür ederim. Sevgi en kutsalımız ve maalesef en hızlı tüketilen tek varlığımız. Tüm derdim bunu fark ettirmek. Sevgiler... 26.04.2017 11:47

Yazınıza da gelen yorumlara da şaşırdım. Öncelikle şunu söyleyeyim, ben bitkilerinde dürtüleri ve bir şekilde duyguları olduğuna inanırım, ama bu uzun ve karmaşık bir meseledir. Orkidenin yaşam sürecine gelince bizim evimizde tam dört saksıda eski ve yaşlı orkide vardır ve bunların hepside her yıl tekrar çiçek açarlar. An itibarıyla hiçbirinde çiçek yok ama kökleri ve yaprakları oldukça canlılar ve zamanı geldiğinde çiçek açacaklarına herkesle bahse girerim. Orkidelerimizin bir tanesinin tam 5 yaşında olduğunu da söyleyebilirim. Diyeceğim şu: Beyaz orkidenize yazık olmuş, keşke ona çiçekleri döküldükten sonra da bakmaya devam etseydiniz. Sevgi ve selamlarımla

Matilla

25.04.2017 21:06

Cevap :: Merhaba Mustafa Bey, İnanın bana konu çok başka yerlere gitti. Benimde bir kaç yıldır bizimle yaşayan ve her baktığımda kendi doğasından ayrılıp süs çiçeği oldukları için üzüldüğüm sağlıklı orkidelerim var. Maalesef konu beyaz orkide değil. Orkide mecazi bir anlam taşımakta. Üzerine çok konuşulan bir yazı oldu. Ben de şaşkınım. Orkide bahşedilen bir sevginin sembolü bu yazıda. İnsan olarak kusurlarımız çok ve yine maalesef bahşedilenlerin kıymetini anlamadan, değerine değer katmadan tüketiyoruz. Sevgiler. 25.04.2017 23:33

Anlamadık!.. Orkideden yola çıkıp sevdiğine "sahip" çıkmak ne demek anlamadım(k).. Siz değil sorun önce .. Hayatın içindeki duruşlardan söz etmek gerek.. yukarıdaki satırlar tipik bir tuzu kuru duygusallığı öğretilmişliği o kadar.. Şimdi tuzu kuru olmayan hiç kimse böyle düşünmez mi? düşünmez!.. eee! e'si bitti (yorum) düşünmek ve anlamak sırası sizde..

yucel evren

25.04.2017 12:45

Cevap :: Bir kaç kez daha okumalı bazen demek ki. Teşekkürler yorumlarınız için. "tuzu kuru duygusallığı" harika bir tanım olmuş da konu ile ilgisi yok Siz bunu bence kendi blog yazılarınızdan birinde mutlaka kullanın. ilgi çekici bir cümle olmuş. 25.04.2017 16:54

İlk okuduğumda ve yine..."sahip"ten sözcük ve varlık olarak gıcık aldım galiba...:)))..."orkide" iyelik eki almaz belki...kulağındaki büyük pullu halka küpede şöyle yazıyordur belki de "can çekişen aŞkları da vurmalı...vurmalı ve sıradan bir intihar süsü vermeli"...masumuyeti korumak için tabii ki...:)))...*ayrı bir estetik haz çelişik bir hüzün...sabah sabah... orkide'den sızan*...eyvallah...

nedim üstün

25.04.2017 6:38

Cevap :: Günaydın merhaba. Mesele orkide değil. Orkide gibi özgür ve güçlü bir çiçeği sahiplenmek için bir saksıya mahkum edip gücünü kaybetmesine sebep olmak belkide. Sonrada bütün yaşantısını değiştirip sıkıldığında yenisini gördüğünde onu yok sayacak kadar duygusuz olmak. Derin mevzuular yani. Neresinden baksanız başka bir his bulacağınız ilginç bir anlatım olmuş kabul ediyorum. Bu yazım epey yorum aldı. Benim de iyiden iyiye ruhuma dokundu diyebilirim. Sevgiler 25.04.2017 9:48