Bilen babam

Çatık kaşlarının altında
Yetim bakan gözlerinin,
''Ben çok acı çektim'' diyen
Bakışlarında,
Hep yorgunluk olsa da..
Selamını, selamdan esirgemeyen babam.

Yüreklerimiz,
Suç işlemiş çocuk yaramazlığına
Takıldığında,
Korkmamanın cesaretiyle
Boynuna yüzsüz sarılışımızda,
Sırtımızı sıvazlıyarak..
Omzuna yasladığın dertlerimizi seven babam

Bahçemizdeki bütün renklerde
Parmak izlerinin olduğu
Söylencesinde,
Her ağacın ilk meyvesini
Paylaştığın çocukların
Büyümüş hallerinde,
Seni gördüğümüzü söylemesek de..
Bildiğini, çiçeklerinden anladığımız babam

Ak düşmüş saçlarımızın
Sana benzerliğinde,
Sensizlikteki yaşamımızın
Yalnızlığını paylaşan,
Yıllar ötesindeki resimlerin..
Seni ne çok özlediğimizi görmüş müydü?
Görmüş ki..duruşlarında..
Ne çok'' baba ''olacağımızı önceden bilen babam.


Gülden Işık
11.3.2007