Bilinç

Kolay olan, güçlüden yana olmaktır.

Zor olanı seçenler, canları gerçekten yanmış olanlardır.

Onlar, "nerede hata yapılıyor" olduğunu bilirler.
Hatayı önlemek ve tekrar etmemesi için öğretmek isterler.
Zaten en başta kaybettiklerini düşünmeseler, neden riske girsinler ki? ...
Doğruyu kabullenmek zordur anlamak istemeyene, söylemek daha da zor...

*

Bugün yaşadıklarımız karşısında Türkiye kadar, insanları huzursuz olan başka bir ülke var mıdır?
Aklınıza gelen en kötü durumda olanla, bizim durumumuzu karşılaştıralım:
 - Huzursuz muyuz, evet!
 - Birbirimize kızgın mıyız, evet!
 - Korku ve endişe içinde miyiz, evet!
 - Gelecek kaygısı yaşıyor muyuz, evet!

*

Ve biz de ekleyelim;
Ne diyelim bizlerin şansı da bu kadarmış işte...
Örnek alabileceğimiz başka ülkelerin insanları güzellikleri amaç edinmiş, korkusuz, kaygısız yaşıyor.

"Bir de kendimize bakalım. Bakalım da üzülelim, bir faydası olmayacak bunun biliyorum ama yapacak başka bir şey de maalesef yok" diyor Sevgili Turgut ve ekliyor.

Seçimde falan değişecek mi dersiniz?
Bizce de değişeceği yok, çünkü layık olduğumuz gibi yönetiliyoruz!
Hak verilmiyor, alınıyor ve bizler ne istiyorsak ancak onu alabiliyoruz.
Ufkumuz ancak bu kadar, dolayısıyla sonuç da işte bundan öte gitmiyor.

"Böylesine acılı bir günde BİLE kenetlenememişsek, cehennemin ta içinde yaşıyoruz demektir. Allah çoktan belamızı vermiş.” diyor, kendi mutsuz adı Mutlu, Sevgili Tönbekici.

* * *

Peki çare nedir?

Çözüm; hep birlikte derhal, ama samimi bir "özeleştiri" yapmak, Türkiye'nin insanlık dışı suçlarını itiraf edip, çağa uygun, akla ve mantığa uygun bir yapılanmaya girişmektir. 
Bunu yaparken halkı hor görmemek, çok çalışmak, birbirini engellemeye çalışmamaktır.

Ama "bunu yapacak bir bilinç" görünüyor mu sizce?