Bilinmeyen

Gitme vakti...
Hayallerimi gerçekleştirirken, mutlu olmam gerekiyordu oysaki.
Hayalden de içre... sevinçlerimin bedeli bu olmamalıydı.
Benim senden istediğim sade ve sıcak bır vedaydı...

Uzun ve dikkatlice bakmak istiyorum yüzüne bazen,
Ne de olsa fotoğraflar hep genç kalır.
Kırılmam soğuyamam ne desen ne söylesen....
Ama düşer hürriyetler tutsaklıklar özlemler,
düşer kardeş sevgisi, düşer köhne sokakların ıssız yalnızlıkları,
düşer sağnak sağnak eş, dost, akraba,düşer eski bir melodi
düşer bisikletli kaymakçı, topal dondurmacı, düşer ışıklar,
düşer ki içim kekremsi bir Bursa akşamında
düşer ki tüm bunlar işte yanaklarımda kırılır.

Aynıdır derler o cihan değişse an değişmez hisleri
müsbet ve sonsuz bir anlayış...

Köprüleri mi yıkıldı gemiler mi yakılıdı?
Artık geri dönüşlerime kalemler mi kırıldı?
ki kırılanlar bana olsun sen... sen öylesine dimdik dur,
"Ah" lar etme! Elemdir bana, benim yüzümden.

uzun uzun bakmak istiyorum yüzüne,
gerçeklere üzgün, gerçeklere yaşlı ve gerçek bildiklerimize aşıksın.
İzleme soluk benizli ve buruk onlar toplum değil.
Onlar değil bizim yolumuzu çizen çünkü,
değil mi ki onlar sadece söylerler
değil mi ki onlar sadece bakarlar görmezler
değil mi ki onlar zorda kalana ikiyüzlü
toplum değil onlar
vermezler sana bana bize
kıymeti bilinmemiş özgürlüğümüzü.

Bir yol var(mış).
hep güzelliklere götürürmüş tutan el.
Çiçekler çikolatalar güneş varmış sonunda.
Dondurmayla poğaça varmış soluk Cağaloğlu akşamında İsatanbul'un
ve meğer elimi hiç bırakmayan biri varmış...
Anne... Annem...
Nereye baksa aslında onu görürmüş insan.
(susamış hürriyetlerde)
herşeyde onu yaşarmış-yaşatırmış.
her yaşın-yaşamın acemiliği varmış o varsa eğer
bitmezmiş özlemler ölmezmiş hiç, gerçekmiş gerçekten de içre.
Ve; ne olursa olsun gitmezmiş hiç biryere.
Yangın yüreklerde yaşarmış sevgisi
ANNEYMİŞ...