Biliyorum ağlıyorsun ...

AMA BİLMELİSİN;

Yaşadıkların senin yaratındır… Hiç öyle ben ne yaptım? deme…

Belki de yapmadıkların yüzündendir yaşadıkların…

Ne yapmadım ki diyeceksin şimdi …

Öyle ya belki de yapmadığını bırakmadın da ondandır işte…

Müflis tüccar gibi tutunmayacaksın eski defterlere..

Sen kendince her şeyi yaptın sayalım. Giden gitti işte. Olmadı diyeceksin. Ötesini berisini kurcalamadan.

Bütün hesabı sen ödeyeceksin. Suçu üstleneceksin. Yatacaksın cezanı. Hiç olmadı yardım yataklık ettin bunu kabulleneceksin…

Yürek yorulur ama eskimez bunu unutmayacaksın…

Çok sevmiştin hani… Sen onu sevmeye devam edeceksin.. Bir omuzunda şeytanın diğerinde meleğin susmayacaklar. Sen aldırmayacaksın…

Aklın aldanır aynı şeye defalarca, belki… Ama aşk yürek işidir… Aklından uzak tuttuğunca aşk olur… Öyle hesaba kitaba dalmayacaksın…

Ehrimen ile Hürmüz ün meydanıdır yüreğin… Sen ışığı bekleyeceksin…

Aşk da hayattandır. Asla göklere taşınmayacaksın.

Ağlamak hakkındır... İnsansın  ağlayacaksın... Utanacaksın ele güne karşı …

Herkes takvimde yaprak eskitirken… Sen duvarlarda kaç takvim eskiteceksin kim bilir bu acıyla…

Korku basacak içine, yenilmişliğin acısı dolacak ciğerine her nikotin nefeste…

Şimdi her nerenden yaralandıysan…

Dikkat et!

İşte tam da oradan içine sızacak aşk…

Çılgınlığından mı vurdu seni giderayak. Sen çılgınca bir aşka düşeceksin..

Güvenini mi çaldı… Sen kale gibi birini seveceksin…

Sen gideni değil… Kendinden eksileni arayacaksın… Eksildin ya… Tamamlayacaksın kendini..

Sen dahil bütün dünya sana haklısın diyecek… Yaralarını yalayacak dostların… Haklılığın kutsanacak her gün… Ne iyi etmişim diyeceksin…

Kandıracaksın kendini ta ki başın yastığa, aklın yokluğuna düşene dek…

Attığın eşyaların peşinden koşacaksın çöplere… Oturduğun bankı sevecek ellerin gizlice. Kolyeni gömdüğün denize dalacak gözlerin…

Soranlara kızacak… Sormayanlara alınacaksın…

Tesadüfen eline geçecek atmayı unuttuğun bir şey… Dizlerinin üzerinde bulacaksın kendini..

Unuttum artık diyecek dilin… Sen bileceksin ki unutmadın… Ele güne karşı kurtaracaksın gururunu…

Sana her şey onu hatırlatacak. Her yerde onu göreceksin. Ama o  bir tek senin yanında olmayacak…

Yalnızlığa alışacaksın derler aldanma… Bir müddet onsuzluğa alışacaksın sadece…

Ölüm dediğine alışıyor insan… Bir gün bakacaksın ki en çok anılarına yakışıyor sözlerin…

 …

Bu yaşadıklarının aynısını bir kere daha yaşayacaksın…

İlki trajedin oldu bilmelisin…

ikincisi komedyan….

Üçü ne sen sor. Ne de ben söyleyeyim.

ÖZKAN KARADUMAN. 14/03/2011