Bir avuç Şarap kadar...!!!

Bu sana dün akşamdan beri dördüncü mektubum...
Karanlık bir odada bira kokuları içinde yazıyorum...
Sen giderken şarap içeceğime söz vermiştim...
Mum yakıp Edith dinleyeceğime ...
Ama yapmadım...

Sen hep bir gitme halindeydin...
Eğer kalsaydın  sarılacağımdan korktum...
En komünistinden, kırmızı yanımı götürdün giderken...

Geceden beri pencerem bir başka mavi...
Bir de şarkı söyleniyor kulaklarıma...
Cellatları vuruyorum düşüncelerimde...
Yaralı güvercinleri sonra...

Sevişmeyi geçtim..
İntiharın mevsiminin olmadığını da biliyorum artık..

Bir yerlerde demlenmem gerekiyordu...
Çünkü ; oralarda bırakacaktım izlerini...
Eski dost sohbetlerinde ...
Boş bardaklarda...
Ve gölgeni asacaktım bir katedrale....
Hem de çırılçıplak gölgeni...
Gelen geçen lanetlesin diye!!!
İşte o kadar nefret ediyorum senden!!!

Yıllar sonra o kapıdan girdin ya içeri ...
Beni yaşamışlığın, bir avuç şarap kadar çarpmadığını gösterek bana...
O saatten beri ....
Soğuk karlı bir akşamın üstünde ayaklarım....
Bıraktığım seni arıyorum...
Anahtar avucumda...
Girişte , oracıkta...
Duvara yaslandığım yerdeyim...