Bir avuç yıldız tozuydu...

Hala dedim ona...eğer hala ufak şeylerden mutlu oluyorsan sen de, benim olduğum gibi...
Hani olur ya işte...bir yıldızın kayışı içini ürpertiverir o kilometrelerce ötende dahi olsa. Halbu ki ne oluyorsa sana...
Yada yağmur yağdığında; huzurla yıkanırsın ya... işte öylesine durduk yere...

Gülümsedim, tamamlamadan cümlemi...
Anladığını anladım. Ve sonra sustum usulca...

"Zaman" demişti, o zaman da bana...
"Zaman...beni oldukça karmaşık biri yaptı aslında"...
"Ama değişmeyen şeylerden biri de bu oldu galiba... ve ben de o küçük şeylerden mutlu oluyorum hala...

"Hatalarım oldu, olacakta"... dedi ve küçük bir es ten hemen sonrasında da: "Ama, anlarım hemen olmasada...ve telafi edebilmek; umudum olur o zamanlarda " diyerek tamaladı sözlerini...

Bu sözlerinin ardından, gülümsemiştim ben ona...Gülümsemişti o da bana...
Umut dolmuştu işte yüreyim... bir asır kadar sonra da olsa...

Bir sinema da izlenecek, eğlencelik bir filmin hemen öncesinde, içilen sıcak bir kahvenin eşliğinde...Vereceğim galiba demiştim kalbimi... bu defa gerçek sahibine...

Derdim ya hep, bilenler bilir; "eğer bir yürek sendeyse sadece, bir devri daim pomapası olmuştur o çoktan"...Yazık ki, ne yazık o halde sana...

Çünkü ne acıdır ki; yaşasa da o hala, bu durumda aşina bir rutine hizmet eder olmuştur ve işte o vakit şu yaşam dediğimiz kiralık zamanlar bütünü olarak sürecektir sadece"

Oysa doldurmalıydı günleri deği mi, hele günlerin ardından gecelerinin gelip gelemeyeceğini bilmiyorsak gerçekten. Ki her ne kadar inanıyor olsakta; her sabah batan günün yeniden doğacağına... tahüdümüz ne kadar bilmiyoruz ki buralarda...

Unutarak gelip, hatırlamak için yaşıyoruz...ve sadece bundan ibarettir hayat.
Bir büyü yaratıp,
Bir avuç yıldız tozuna bulayıp...
Kaygısızca serpebiliyorsak hayatımıza...

Ve bu serpilen tozlardan çoğaltabiliyorsak yıldızları, her nefes alışverişimizde birlikte ve yeniden...

İşte mutluyuz o zaman...

Yok eğer, "bu değil" diyorsak...
Bize kalan, bir sis perdesinin ardındanseyretmek olacaktır yaşayanları...

Yakınımdan geçerken, bir avuç yıldız tozuydu üflediği...
Ama önceden haber vermedi...

Ne gelir elden...
Sisin ardında da olsa, tekrar yaşama dokunmaya çabalamaktan başka...

Sevgi ve ışıkla,
Ayna

16.02.2008