Bir bağımlının itirafları

Ben bir bağımlıyım evet... Ama bu bağımlılıktan kurtulmak isteyen bir bağımlıyım.

Kurtulabilir miyim peki? Belki...

Ama en azından kurtulmak için yaşam savaşı veren bir bağımlıyım...

Sürekli savaş halindeyim... Sürekli savunmadayım... Ama çoğu zaman yeniliyorum. Tabi bu durum beni etkilemiyor. Yeneceğimi, elbet bir gün yeneceğimi biliyorum. Bu yüzden işte sürekli savaşıyorum.

Savaşıyorum çünkü kazanırsam kendime güvenim artacak. Bir şeyi gerçekten kazanmanın duygusunu, o paha biçilmez duygusunu yaşayacağım...

Bağımlılık bana kalırsa 3 aşama: Birincisi bağımlı olduğunu kabul etmeme tedavilere kendini kapatma. İkincisi bağımlılığı kabul etme bununla savaşma ama yeterince başarılı olamama. Üçüncüsü bağımlılığı yenme...

Ben şu anda ikinci aşamadayım. Savaşıyorum. Ama çoğunlukla yeniliyorum.

Bağımlı olduğunda insan kendine bahaneler bulur. Kendini haklı gösterecek bahaneler... Kendini kandırır bu yüzden kendine güveni yoktur ki başkasına olsun. ( Her ne kadar savaşıyorum desem de bu dediğim aynen bende de mevcut)

Kimse, benim bu bağımlılığımı bilmiyor. Bilmelerini de istemiyorum. Eğer bilirlerse tavırlarının değişeceğini de biliyorum. Bu yüzden onlar bilmeden bu çetin savaşı veriyorum.

Bu çetin savaşı kazanınca her şeyi kazanabileceğimi bileceğim. Kendime güvenim artacak... Hayatta ki her şeyden zevk almaya başlayacağım. Beynimi istediğim gibi yönetebileceğim. Tamamen bağımsız birisi olabileceğim yani...

Merak ediyorsunuzdur şimdi: "bağımlılığım nedir?" Diye. Ne fark eder ki tüm bağımlılıklar aynı sonuçları doğurmuyor mu sanki? ...

Peki ben kim miyim? Ne fark eder ki? Sende öylesin bende öyleyim...

Bir bağımlı olarak benden size tavsiye: "Eğer ufacık olduğunu düşündüğünüz bir bağımlılığınız dahi varsa( o bağımlılığınız her neyse hiç fark etmez) şimdiden onunla savaşın... Yoksa her ertelediğiniz gün daha beter güçleniyor o düşmanınız...

VOLKAN KAHYALAR