Bir Cerrahın kaçınması gereken 10 Kardinal Günah

1. Kibir: Kişinin kendisini gezegen üzerindeki her şeyi bilir görmesi, başkalarının görüşlerini küçümseme ve bu düşüncelere kimden gelirse gelsin kayıtsız olma hali. Akademik kariyer sahibi kişilerde daha sık gözlenir. Bir cerrah aynı zamanda hem mütevazi hem de vakur olabilir.

2. Hırs: Meslek yoluyla kazanılmaya çalışılan bitmek tükenmek bilmeyen para, mal, makam ve şöhret tutkusu, istifçilik. Cerrah, içinde hissettiği ve hırsını sürekli körükleyen değersizlik ve eksiklik duygusu ile yüzleşmelidir.

3. Acelecilik: Dikkatsiz, plansız ve özensiz yaklaşım. Skor ve rekor peşinde koşmak. Cerrah mesleğini icra ederken sabırlı ve özenli olmayı acı da gelse mutlaka öğrenmelidir. Cerrahi bir anlamda sürekli bir gözden geçirme ve yavaşlama sanatıdır.

4. Akademik körlük: Nosyon sahibi bir kişi veya ekibin yaklaşımlarını, öğrenmiş oldukları teknikleri çağın gereklerine göre yenileyememelerinden doğan tersine evrim süreci, cerrahi sofuluk hali, bakarkörlük, bilinçli sorgulamanın yerini alışagelmiş öğrenilmiş reflekslere bırakması. Cerrah statükocu olmamalı yeniliklerden korkmamalıdır. Bunu göstermenin en kısa yolu, genç meslektaşlarına fırsat ve kulak vermektir.

5. Mesleki İlke ve Etik Duyarlılık Eksikliği: Hastaları insan yerine birer para kaynağı olarak görmek, iletişimde sadece alışveriş zihnine sahip olmak, meslektaşlarıyla çıkar ilişkisi kurmak. Duruma ve hastaya göre renk, fikir, şekil değiştirmek, omurgasızlık, etik axiel pattern yoksunluğu. İlkeler mesleki ve etik kodlara sahip olunarak işletilebilir. Bu tür organizasyonlar güç ve etkinliklerini sağladıkları dayanışma ve diyalogdan alırlar. Yaşadığımız bu topraklarda, Anadolu'da ortaya çıkan ve tüm dünyaya örnek olan Mesleki Lonca sistemi buna örnek olabilir.

6. Açgözlülük: Nedensizce biraz daha kazanabilmek için diğer insan, hasta ve meslektaşlarının ihtiyaçlarını, temel mesleki ve ahlaki kuralları hiçe sayarak yok saymak, sahip olduklarının kıymetini bilmeden daha hep fazlasını istemek. Kanaatkar olmak bir cerrahı yükselten evrensel bir değer ve rütbedir.

7. Güncellenmemek: Mesleki ve bilimsel yenilenmeden uzak kalmak, hasta yararına olan gelişmelere karşı boşvermişçi yaklaşım, güzel-aldırmazlık. Cerrah gündemi takip ederek bilimsel gelişmelerden uzak kalmamayı tercih edebilir. Yaşadığımız hızlı, kolay ve ucuz bilgi iletişim çağında bu gereksinimlere kulak asmamanın mazereti olamaz ve kabul edilemez.

8. Öfke ve Stres kontrol bozukluğu: Yaşanan beklenmeyen bir durumda kontrolü kaybederek edilgen, zarar görücü hale gelmek. Olay ve kişilere karşı profesyonel, soğukkanlı yaklaşım becerisinin kaybedilerek oyundan çıkma hali. Cerrah meslek kariyerinde yarıda bırakacağı hiç bir girişime, işe başlamamalı veya bir oyuna başlamışsa da her durumda oyunun içinde lider kalmalı, sorumluluğunu üstlenmelidir.

9. Kıskançlık: Mesleki rekabetin neden olduğu hırs ve kibirle beslenerek, diğer meslektaşların başarı ve şöhretini çekememezlik hali, takıntılı kıyaslama hastalığı. Cerrah bu sahibini çürütücü, indirgeyici karakter özelliğinden kurtulmak için (aslında kaybettiğinin farkında olmadığı) özsaygı ve özdeğerini yeniden kazanmalıdır.

10. Rol kesmek (Cerrahın kendini Sanatçı veya yarı-ilah görmesi): Çalıştığı yeri ticarethane veya bir atölye gibi görmek hastayı müşteriye, kişiyi esnafa indirgerken yapılan işini bir esere dönüştürmediği gibi cerrahı da asla bir sanatçıya yükseltemez. Mesleğin para kazanmaya engel olmayan ancak az seçilen yolları var ve açıktır. İnsanların biyopsikososyal iyilik haline dönüştürme gücünün ilahi bir payesi (bile) bulunabilir. Bu durum kişinin kendini yarı ilah gibi görmesine neden olmamalıdır. Yapılan işin tıbbi bir uygulama ve bilimsel olması, bu işlemin bir sanatsal işlem olması önündeki "en büyük ve gerçek engel"dir. Hastalar bunu ayırt edemeyerek tüm iyi niyetleriyle size olan minnettarlıklarını sizi ilah, sanatçı gibi görme ve yükseltme eğiliminde olabilirler. Bu durum ne mutlu o cerraha ki, elbette dikkate alınması gereken ancak "rüyasına asla girilmemesi gereken" bir övgüdür. Cerrah "Dikkat ve Farkındalığını" hiç bir koşul ve zamanda kaybetmemeli, ne olduğunu bir başkasının özellikle bir hastasının sözlerinde aramamalıdır.