Bir eski zaman yetimi

Bir çıngıraklı kapı sesi öter kulaklarımda.

Temmuz sıcaklarında Geceleri kutsal Mehlika altında

Yine yarım kalmış şiirlerimin

Ağlayan damlaları sızarken dizlerime

Yatak yastık Ve her şey karbonat tadında…

Sardunyalı kırık pencerelerde kadınlar ararım

Çatlak avuçlarını alnına dayamış

Beyaz çoraplı kocalar bekleyecekler

Gürültüyle açılırken çıngıraklı bir kapı

En buruk gülüşleriyle " Hoş geldin" diyecekler...

Oysa yoklar...

Hiç olmayacaklar...

Bir Fatiha kadar yakın

Bir ütopya kadar uzaklar...

Tahta kapılı pencerelerde rengi kızıla dönük sarmaşıklar

Ve hiç çiğnenmemiş gibi araları bir ömür kadar açık

Kederli kaldırımlar...

Hadi bekliyorum

Bir kadın bakır ibriğini yere düşürsün

Pala bıyığını aynada seyrederken

Tespihi dünyaya saçılsın bir adamın

Gürültüyle uyanayım

Kendimi çocuk sanayım...

Gıcırtıyla itilen kapı anneme açılsın

Eşiklere takılıp düşerken dizlerim

Babamın yüreği sızlasın

Oysa yoklar...

Hiç olmayacaklar....

* Bir sabah

Herkes uyuyorken beşiğinde

Onları Yusuf'un kuyusuna attılar...

Karyola altında gizli topumu patlatıp

Beni dünyaya kapattılar...

Nafile çırpınış! Ve heyhat!

Kendi sesini dinledi dudağımdan çıkan her feryat...

Çiçekli Vita kutularında sigara öldürdüler

Her gece pek çok ayak geçti de yüreğinden

Belaya giden akını yavaşlatıyor diyerekten

Ruhsatsız merdivenimizi caddeye döndürdüler...

Şimdi küt bir eşikle aleme açılır kapım

Merdiven paklardı pisliğimi

Şimdi kara, şimdi kirli tüm esvabım...

"Ah göklerin görünmez merdivenleri!

Hani,

Nerede annemin sabun kokan elleri...

Ey yerde gezen tüm yalnızlar!

Hepinize armağan olsun

Annemin yıkayıp tezgaha dizdiği yıldızlar!"

Diye feryat ettiyse de bir çocuk

Sırtını döndü her gece dünya dedikleri boncuk!

Kırık camlarda beklemek,

Aralıkları bir ömür kaldırımlarda

Ağlamak nafile... Ve heyhat!

Bir öncekini yolcu etti hep

Bir sonrakine sırıtan hayat! ...

ENGİNDENİZ....