Bir evlenen pişman, bir evlenmeyen..

Bekarlık sultanlıkmıdır....... Bunun cevabını en iyi evli olanlar verir sanırım.. Göreceli bir kavram olmasına rağmen çoğunluğun bekarlık diyeceğinden eminim..

İnsanın en güzel ve özgür olduğu zamanları bekarlık dönemidir... Fakat bekarlığın kıymeti kaybedilinceye kadar anlaşılmıyor aslında.. Farkedildiğinde de iş işten çoktan geçmiş oluyor... Bu durumdayken hangi avantajlara sahip olunduğu göze görünmüyor.......

Mesela düşünün bekarken neleri daha rahat yapıp,evlendikten sonra nelerinizin kısıtlandığını..... Ne çok şeyiniz var değil mi.... Bu durumdan daha çok erkekler etkileniyor sanırım........ Örf adet ve geleneklerimize bağlı toplum olduğumuz için, evliliklerde bireylerin birbirine tanıdığı kişişel yaşam alanlarının olmaması ister istemez bekarlık hayatı ile evlilik hayatını değiştiriyor..

Bayanlar şöyle bir düşünün bakalım evlilikle hayatınızda nelerin değiştiğini....

* Bir kere yemek derdiniz yoktu. Hazıra gelip yiyip içip yatıyordunuz.. Fakat şimdi eğer yardımcınız yoksa işten eve gelip karnını doyurmak zorunda olduğunuz birileri var evde...

* Çamaşırlarınızda aynı şekilde birileri tarafından yıkanıyor ütüleniyor sizin elinize hazır geliyordu.... Kocaya her sabah temiz gömlek temiz çorap derdiniz çıkmadımı...

*Tv izlerken istediğiniz kanalı zaplayak, kimse bir kanalda dur demiyordu... İstediğiniz kanalı istediğiniz programı izliyordunuz.

*İzlediğiniz TV programlarını eleştiren birileri yoktu.....

*Sürekli evin ekonomisinden bahseden birileri yoktu hayatınızda... Şimdi bunları dinlemek zorundasınız çünkü ortak yaşam alanındasınız.

*Bekarken sürekli kuaföre yada epilasyon için uğraşıp durmazdınız.... Şimdi muntazam kişisel bakımınızı yaptırmak zorunda kalmıyormusunuz ?...

*Arkadaşlarınızla bir yerlere tatile veya gezmeye giderken kimseye hesap vemek zorunda değildiniz... Yalan söylemeyin şuan öyle bir şey istediğinizde eşinizin tepkisini tahmin edebiliyorum..

Şu an aklıma gelenler bunlar... hayat ne sıkıcı olmuş değil mi ? Offf off gelde deme şimdi bekarlık sultanlıktır diye..

Birde erkelerin durumuna göz atalım şimdi.....

*İstediğiniz arkaşla istediğiniz zaman ve mekanda gönül rahatlığıyla görşülebiliyordunuz... Kimse size nerdeydin ,kiminleydin, neden gittin diye sormuyordu...

*Bir yere gidileceği zaman sizi saatlerce bekleten birileri yoktu... Hazırlandınızmı çıkardınız yola....

*Her gelen telefonunuza,mesajınıza kim arıyor kim mesaj göndermiş diye soran meraklı birileri yoktu..

*Eve biraz geciktiğinizde hemen telefona sarılıp nerde kaldın diyen birileri yoktu..

*İstediğiniz kanalı ve spor programını özgürce izliyordunuz.. Ya şimdi...

*Ay sonu, ay başı, faturalar, alışverişler vs vs gibi dertleriniz yoktu... Bunlarla ilgilenen aile büykleriniz yada bir başkaları vardı.... Şu an ise bu sorumluluklar sizin omuzlarınızda.

Say say bitmiyor değil mi ?.. sayarken bile insanın içi daralıyor.... Bütün bunların olmasına ,yaşanmasına rağmen yinede hiçbir bekarım evlenmek isteğinden vazgeçtiğini görmedik... En azından bu sebeplerden dolayı..

Fakat bütün bu olumsuzlara rağmen evlilik kurumu her zaman saygı duyulması ve yürütülmesi gereken bir kurumdur... Bütün zorluklara ve bıkkınlıklara rağmen....

Hepinize mutluluk dileklerimle...